| ข้าวสวย | น. ข้าวที่หุงสุกแล้ว, ข้าวสุก ก็เรียก. |
| กราก ๒ | (กฺราก) ว. เรียกสิ่งที่หุงหรือนึ่งสวยมากเกินไปว่า สวยกราก เช่น ข้าวสวยกราก ถั่วสวยกราก. |
| ข้าวสุก | น. ข้าวที่หุงสุกแล้ว, ข้าวสวย ก็เรียก. |
| ข้าวหมก | น. อาหารชนิดหนึ่งของมุสลิม ประกอบด้วยข้าวสวยปรุงด้วยเครื่องเทศและขมิ้น มีเนื้อไก่หรือเนื้อแพะหมกในข้าว. |
| เป็นตัว | ว. เรียกข้าวสารเมล็ดงามไม่ค่อยหัก ว่า ข้าวเป็นตัว, เรียกข้าวสวยหรือข้าวต้มที่ยังคงรูปเป็นเมล็ดอยู่ ว่า ข้าวสวยเป็นตัว ข้าวต้มเป็นตัว |
| สวย | ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ. |
| สวยกราก | ว. เรียกสิ่งที่หุงหรือนึ่งสวยมากเกินไป เช่น ข้าวสวยกราก ถั่วสวยกราก. |
| โอทน-, โอทนะ | (โอทะนะ) น. ข้าวสุก, ข้าวสวย. |