| เข็น | ก. ดันสิ่งที่ติดขัดไม่อาจเคลื่อนไปได้โดยปรกติให้เคลื่อนไปบนพื้น เช่น เข็นเรือที่เกยตลิ่งให้ลงน้ำ เข็นเกวียนขึ้นจากหล่ม, ดันให้เคลื่อนที่ไปบนพื้น เช่น เข็นรถ, บรรทุกไปโดยใช้เกวียน เลื่อน หรือเรือ เป็นต้น เช่น เข็นข้าว เข็นไม้ |
| bear away | (phrv) พาไป, See also: ขโมยไป, ลักพาไป, บรรทุกไป, ขนไป, Syn. bear off, carry away |
| (n) พาหนะบรรทุกไปรษณียภัณฑ์ |