| บริขา | (บอริ-) น. คู เช่น อินทรกิลแผ่นผจง บริขากงกรรมรอบ (ม. คำหลวง นครกัณฑ์) |
| บริขา | สนามเพลาะ. |
| บริขาร | (บอริขาน) น. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘ อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอกกรองนํ้า (ธมกรก) เรียกว่า อัฐบริขาร, สมณบริขาร ก็เรียก. |
| บริขารโจล | (-โจน) น. ผ้าสำหรับใช้สอยเล็กน้อย, ใช้ว่า บริขารโจฬ ก็มี. |
| ปลงบริขาร | ก. มอบบริขารให้แก่ผู้อื่นในเวลาใกล้จะตาย (ใช้แก่บรรพชิต). |
| สมณบริขาร | น. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘ อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอกกรองนํ้า (ธมกรก), อัฐบริขาร ก็เรียก. |
| อัฐบริขาร | น. เครื่องใช้สอยของพระภิกษุในพระพุทธศาสนา มี ๘ อย่าง คือ สบง จีวร สังฆาฏิ บาตร มีดโกนหรือมีดตัดเล็บ เข็ม ประคดเอว กระบอกกรองนํ้า (ธมกรก), สมณบริขาร ก็เรียก. |
| กมัณฑลุ | (กะมันทะ-) น. กะโหลกนํ้าเต้า, เต้านํ้า, หม้อนํ้า, ภาชนะใส่นํ้าเล็ก ๆ เป็นบริขารเครื่องใช้ประจำของนักบวชนอกพระพุทธศาสนา ทำด้วยไม้หรือดิน, เช่น กมัณฑลุภาชน์ ว่า ภาชนะใส่น้ำ คือ เต้านํ้า (ม. ร่ายยาว วนปเวสน์), ใช้ว่า กมัณฑลู ก็มี เช่น บัดนี้คาวียุพราชาชัยลีลา ก็เอากมัณฑลูลง (เสือโค). |
| โจล | (โจน, โจละ) น. ผ้า, ท่อนผ้า, เช่น บริขารโจล. |
| ธมกรก | (ทะมะกะหฺรก) น. กระบอกกรองนํ้าของพระสงฆ์ เป็นเครื่องใช้สอย ๑ อย่างในอัฐบริขาร, โบราณเขียนเป็น ธรรมกรก ก็มี เช่น กุณฑีธรรมกรก เครื่องบ่าพกบ่าแล (ม. คำหลวง ชูชก). |
| บริโภคเจดีย์ | (บอริโพกคะ-) น. เจดีย์ที่บรรจุเครื่องบริขารของพระพุทธเจ้า. |
| บริษการ | (บอริสะกาน) น. บริขาร. |
| ปริกขาร | (ปะริกขาน) น. บริขาร. |
| ปริษการ | (ปะริดสะกาน) น. บริขาร. |