| ปั้นปึ่ง | (adj) pompous, Syn. เฉยเมย, Example: เขายืนอยู่หน้ากระจกเงาบานเก่าด้วยท่าทางปั้นปึ่งมองดูผมด้วยสายตาเย็นชา, Thai Definition: วางท่าเฉยอยู่ไม่พูดจา (ให้เห็นเป็นว่าเย่อหยิ่ง ไม่พอใจ หรือไม่ไยดีด้วย) |
| ปั้นปึ่ง | ว. ทำท่าเย่อหยิ่งไม่พูดจากับใคร. |
| กระบวนกระบิด | น. แสร้งทำชั้นเชิงเพื่อถ่วงเวลาหรือเรียกร้องความสนใจเป็นต้น เช่น ทั้งกระบวนกระบิดติดปั้นปึ่ง (ไกรทอง), กระบิดกระบวน ก็ว่า. |
| snob | (สนอบ) n. ผู้ประจบสอพลอคนที่มีฐานะสูงแต่วางตัวปั้นปึ่งกับผู้มีฐานะต่ำกว่า, คนเห่อ, คนเสแสร้ง, คนปลอมแปลง, ผู้อยากเป็นผู้ดี |
| snobbery | (สนอบ'เบอรี) n. ลักษณะที่เห่อ, ความบ้าเห่อ, การประจบสอพลอคนที่มีฐานะสูงกว่าแต่วางท่าปั้นปึ่งกับผู้มีฐานะต่ำกว่า, คำพูดประจบสอพลอดังกล่าว, ความอยากเป็นผู้ด' |
| snobby | (สนอบ'บี) adj. วางมาด, วางตัวปั้นปึ่ง, บ้าเห่อ, อยากเป็นผู้ดี, หัวสูง, =snobbish (ดู), See also: snobbily adv. snobbiness n. snobbism n., Syn. condescending |