breaking point | จุดแตกหัก, ตำแหน่งที่เมื่อออกแรงดึงวัสดุ วัสดุเริ่มขาดออกจากกัน [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
จุดแตกหัก | [jut taēkhak] (n, exp) EN: breaking point FR: point de rupture [ m ] |
parting of the ways | (idm) ทางแยก (มักนำหน้าด้วย come to a, arrive at a, reach a), See also: จุดแตกหัก |