| dishabille | (ดิสชะบีล') n. การแต่งตัวรุ่มร่าม, ความไม่เป็นระเบียบ, ภาวะจิตฟุ้งซ่าน., Syn. deshabille n. |
| Barreled straight at me in her dishabille. | หันกระบอกปืนมาที่ฉัน ขณะอยู่ในภาวะเลื่อนลอย Episode #1.3 (2012) |
| dishabille |
| dishabille | (n) the state of being carelessly or partially dressed, Syn. deshabille |
| Dishabille | n. [ See Deshabille. ] An undress; a loose, negligent dress; deshabille. [ 1913 Webster ] They breakfast in dishabille. Smollett. [ 1913 Webster ] |
