allomorph | (แอล' โลมอร์ฟ) n. สารประกอบเคมีชนิดเดียวกันที่มีรูปแบบต่างกัน. -allomorphic adj. |
allomorphism | (แอลโลมอร์' ฟิสซึม) n., chem. การเปลี่ยนแปลงของรูปแบบผลึก โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางเคมี |
การแปรรูป | [kān praērūp] (n) EN: processing FR: allomorphie [ f ] (vx) |
allomorph | |
allomorphs |
allomorph | (n) any of several different crystalline forms of the same chemical compound |
allomorph | (n) a variant phonological representation of a morpheme |
allomorphic | (adj) pertaining to allomorphs |
Allomorph | n. [ Gr. &unr_; other + |
Allomorphic | a. (Min.) Of or pertaining to allomorphism. [ 1913 Webster ] |
Allomorphism | n. (Min.) The property which constitutes an allomorph; the change involved in becoming an allomorph. [ 1913 Webster ] |