genitive | (n) คำแสดงความเป็นเจ้าของ |
genitive | (เจน'นิทิฟว) adj. เกี่ยวกับการกที่แสดงความเป็นเจ้าของ. n. สัมพันธการก., See also: genitival adj. genitivally adv. |
genitive | (n) สัมพันธการก |
genitive |
genitive | (n) the case expressing ownership, Syn. possessive case, genitive case, possessive |
Genitive | a. [ L. genitivus, fr. gignere, genitum, to beget: cf. F. génitif. See Gender. ] (Gram.) Of or pertaining to that case (as the second case of Latin and Greek nouns) which expresses source or possession. It corresponds to the possessive case in English. [ 1913 Webster ] |
Genitive | n. (Gram.) The genitive case. [ 1913 Webster ]
|
属格 | [ぞっかく, zokkaku] (n, adj-no) { ling } genitive case [Add to Longdo] |