| self-willed | (adj) ดื้อดึง, See also: ดื้อรั้น, เอาแต่ใจตัวเอง, ถือทิฐิ, Syn. disobedient, difficult, obstinate, willful |
| self-wille | He is a self-willed fellow. |
| เอาแต่ใจตัวเอง | (adj) self-willed, Syn. เอาแต่ใจ, Example: ลูกเขาเป็นเด็กที่เอาแต่ใจตัวเอง เพราะพ่อแม่เลี้ยงแบบตามใจมากเกินไป, Thai Definition: ที่มีนิสัยถือเอาความต้องการของตนเป็นใหญ่โดยไม่ยินยอมผู้อื่น |
| ดื้อ | [deū] (adj) EN: obstinate ; stubborn ; pigheaded ; self-willed ; naughty FR: obstiné ; récalcitrant ; insoumis ; déterminé ; buté |
| ดื้อดึง | [deūdeung] (adj) EN: obstinate ; stubborn ; pigheaded ; self-willed FR: tenace ; obstiné ; entêté ; têtu |
| self-willed |
| Self-willed | a. Governed by one's own will; not yielding to the wishes of others; obstinate. [ 1913 Webster ] |
| Self-willedness | n. Obstinacy. Sir W. Scott. [ 1913 Webster ] |
| 我が強い | [ががつよい, gagatsuyoi] (adj-i) (See 我の強い) egoistic; selfish; self-willed [Add to Longdo] |
| 我の強い | [がのつよい, ganotsuyoi] (adj-i) (See 我が強い) egoistic; selfish; self-willed [Add to Longdo] |
| 気儘勝手 | [きままかって, kimamakatte] (n, adj-na) self-willed; (doing or saying things) to suit one's own convenience [Add to Longdo] |
| 勝手気まま(P);勝手気儘 | [かってきまま, kattekimama] (n, adj-na) self-willed; (doing or saying things) to suit one's own convenience; oblivious to the convenience of others; (P) [Add to Longdo] |
| 得手勝手 | [えてかって, etekatte] (adj-na, n) self-willed; (doing or saying things) to suit one's own convenience [Add to Longdo] |
| 驕恣;驕肆 | [きょうし, kyoushi] (n) being proud and self-willed [Add to Longdo] |
