| กะโล่ | น. ภาชนะสานของโบราณ ทารัก รูปแป้น ปากคลุ่ม ใช้ใส่ของมีเครื่องตัดผมเป็นต้น |
| กะโล่ | ภาชนะสานคล้ายกระด้ง แต่ก้นลึกกว่ากระด้ง มีหลายขนาด แต่ชนิดที่ทาชันเพื่อไม่ให้นํ้ารั่วออก สำหรับหมักขี้ไต้หรือยาเส้นนั้น มีขนาดใหญ่กว่ากระด้งมาก มักเรียกว่า กะโล่มอญ หรือ กระด้งมอญ |
| กะโล่ | เรียกสีหน้าที่แสดงความดีใจหรือภาคภูมิใจมาก ว่า หน้าบานเป็นกะโล่ |
| กะโล่ | ชื่อหมวกกันแดดชนิดหนึ่ง ทรงคลุ่ม มีปีกแข็งโดยรอบ โครงทำด้วยไม้ฉำฉาหรือไม้ก๊อกเป็นต้นแล้วหุ้มผ้า หรือทำด้วยใบลาน เรียกว่า หมวกกะโล่. |
| กะโล่ยาชัน | ว. อาการที่หน้าบานเพราะถูกใจหรือบวมมากเพราะถูกตบเป็นต้น เรียกว่า หน้าบานเป็นกะโล่ยาชัน หรือ หน้าบวมเป็นกะโล่ยาชัน. |
| ขี้กะโล้โท้ | ว. ไม่ดี, ไม่มีคุณภาพ, เอาเรื่องเอาราวไม่ได้. |
| ลูกกะจ๊อก, ลูกกะโล่, ลูกจ๊อก | น. ผู้ที่อ่อนแอสู้ใครไม่ได้. |
| หมวกกะโล่ | น. หมวกกันแดดชนิดหนึ่ง ทรงคลุ่ม มีปีกแข็งโดยรอบ โครงทำด้วยไม้ฉำฉาหรือไม้ก๊อกเป็นต้นแล้วหุ้มผ้า หรือทำด้วยใบลาน. |
| พอน ๒ | ก. ยาด้วยชันเป็นต้นให้เรียบ เช่น พอนครุ พอนกะโล่. |
| โสนคางคก | น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Aeschynomene asperaL. ในวงศ์ Leguminosae ขึ้นตามที่น้ำขัง เนื้อไม้ใช้ทำหมวกกะโล่. |
| หกโล่ | (หกกะโล่) ก. หกกลิ้ง. |