continence | การหักห้าม, การกลั้น [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
inhibition | (n) การขัดขวาง, See also: การสกัดกั้น, การหักห้ามใจ, Syn. restraint, hindrance, repression |
patience | (n) ความอดทน, See also: ความอดกลั้น, ขันติ, การหักห้ามใจ, Syn. forbearance, endurance, Ant. frailty, weakness |
restraint | (n) การหน่วงเหนี่ยว, See also: การควบคุม, การหักห้ามใจ, การข่มอารมณ์, Syn. moderation, temperance, self-denial, Ant. slackness, laxity |
self-denial | (n) การหักห้ามใจตนเอง, See also: การอดใจ, การข่มใจ, Syn. asceticism, self-control, self-discipline |
restraint | (รีสเทรนทฺ') n. การยับยั้ง, การหยุดยั้ง, การหักห้าม, การอดกลั้น, การกลั้น, การห้ามปราม, การดึงบังเหียน, การหน่วงเหนี่ยว, วิธีการยังยั้งดังกล่าว, การข่มใจ, Syn. constraint, rein |
self-denial | n. การปฎิ-เสธความต้องการของตัวเอง, การหักห้ามใจ, การอดใจ., See also: self-denying adj. self-denyingly adv. -S.self-self-restraint |
forbearance | (n) การข่มใจ, การหักห้าม, การระงับ, ความอดทน, การละเว้น |
restraint | (n) การยับยั้ง, การงดเว้น, ข้อผูกมัด, การหักห้ามใจ |
SELF-self-denial | (n) การหักห้ามใจ, การเสียสละประโยชน์ส่วนตน |