| กาลเทศะ | (กาละ-) น. เวลาและสถานที่ |
| กาลเทศะ | ความควรไม่ควร. |
| กระผลีกระผลาม | (-ผฺลี-ผฺลาม) ว. รีบร้อนเกินไปโดยไม่ระมัดระวังหรือไม่ถูกกาลเทศะ. |
| กะเร่อกะร่า | ว. อาการที่แต่งกายรุ่มร่ามเกินพอดี เช่น เขาแต่งตัวกะเร่อกะร่าผิดกาลเทศะ, ซุ่มซ่าม เช่น เขาเดินกะเร่อกะร่าออกไปกลางถนนเลยถูกรถชน, เซ่อซ่า เช่น เขากะเร่อกะร่าเข้าไปอยู่กับพวกเล่นการพนันเลยถูกจับไปด้วย, เก้งก้าง เช่น เขาเป็นคนท่าทางกะเร่อกะร่า, กะเล่อกะล่า เร่อร่า หรือ เล่อล่า ก็ว่า. |
| กัปปิยโวหาร | น. โวหารที่ควรแก่ภิกษุ เช่น เรียกเงินตราว่า กัปปิยภัณฑ์, ถ้อยคำสำนวนที่เหมาะแก่กาลเทศะ. |
| ชอบ ๒ | เหมาะ เช่น ชอบด้วยกาลเทศะ |
| ซุ่มซ่าม | ว. กิริยาที่กระทำไปโดยไม่ระมัดระวังหรือไม่ถูกกาลเทศะ เช่น เดินซุ่มซ่ามชนสิ่งของจนเสียหาย ซุ่มซ่ามเข้าไปในห้องที่กำลังประชุม. |
| เซ่อซ่า | ก. เข้าไปอย่างผิดกาลเทศะเพราะเผลอหรือไม่รู้ เช่น เขาเดินเซ่อซ่าเข้าไปในห้องน้ำผู้หญิง, เร่อร่า, เล่อล่า, กะเร่อกะร่า หรือ กะเล่อกะล่า ก็ว่า. |
| ถูก ๑ | เหมาะสม เช่น ถูกกาลเทศะ |
| ทะเล้น | อาการที่ทำหน้าเป็นหรือหลอกล้อโดยไม่เหมาะแก่บุคคลหรือไม่ถูกกาลเทศะ เช่น อย่ามาทะเล้นกับแม่นะ. |
| ทะเล่อทะล่า | ว. อาการที่ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งอย่างพรวดพราดโดยไม่ถูกกาลเทศะหรืออย่างไม่ระมัดระวัง เช่น เดินทะเล่อทะล่าเข้าไปในที่ประชุม วิ่งทะเล่อทะล่าออกไปที่ถนนเลยถูกรถชน. |
| ปั้นจิ้มปั้นเจ๋อ | เจ้าหน้าเจ้าตา, ดัดจริตเสนอหน้าหรือแสดงตัวผิดกาลเทศะ. |
| ผลีผลาม | (ผฺลีผฺลาม) ว. รีบร้อนเกินไปโดยไม่ระมัดระวังหรือไม่ถูกกาลเทศะ. |
| มรรยาท | (มันยาด) น. กิริยาวาจาที่ถือว่าสุภาพเรียบร้อยถูกกาลเทศะ, มารยาท ก็ว่า. |
| มารยาท | (-ระยาด) น. มรรยาท, กิริยาวาจาที่ถือว่าสุภาพเรียบร้อยถูกกาลเทศะ. |
| สุภาพ | ว. เรียบร้อย เช่น เขาแต่งกายสุภาพตามกาลเทศะและความนิยม, อ่อนโยน, ละมุนละม่อม, เช่น เขาพูดด้วยน้ำเสียงสุภาพ ไม่กระโชกโฮกฮาก. |
| สุภาพชน | น. ผู้ที่แต่งกายเรียบร้อย, ผู้ที่มีกิริยามารยาทอ่อนโยน พูดจาเรียบร้อย รู้กาลเทศะ, เช่น สุภาพชนย่อมไม่ส่งเสียงดังในห้องสมุด. |
| สุภาพบุรุษ | น. ชายที่มีกิริยาวาจาเรียบร้อย รู้กาลเทศะ และมีคุณธรรม เช่น เขาช่วยเหลือเธอตามหน้าที่สุภาพบุรุษ. |
| สุภาพสตรี | น. หญิงที่มีกิริยาวาจาเรียบร้อย รู้กาลเทศะ และมีคุณธรรม เช่น ท่าทางเธอเรียบร้อยสมเป็นสุภาพสตรี. |
| หน้าทะเล้น | ว. อาการที่ทำหน้าเป็นหรือหลอกล้ออย่างไม่เหมาะแก่บุคคลหรือไม่ถูกกาลเทศะ เช่น ว่าแล้วยังทำหน้าทะเล้น. |
| หัวเห็ด | ดื้อรั้นไม่ยอมเปลี่ยนความคิดง่าย ๆ, หัวเห็ดย้ำ ก็ว่า เช่น มหาชนโดยมากเขาทำกันอย่างไร เราก็ต้องทำอย่างนั้น ที่จะไปหัวเห็ดย้ำให้ผิดกาลเทศะอย่างจีน ๆ ข้าพเจ้าไม่เห็นด้วย (ลักวิทยา). |
| circumstance | (เซอ'คัมสฺเทินซฺ) { circumstanced, circumstancing, circumstances } n. สถานการณ์, กรณี, สภาวะ, สภาพ, ฐานะ, กาลเทศะ, วิธีการ, โอกาส, สภาพแวดล้อม, รายละเอียด. vt. ให้อยู่ในสภาวะหนึ่งเฉพาะ, ควบคุมหรือนำโดยสถานการณ์, Syn. condition |
| felicitous | (ฟีลิส'ซิทัส) adj. เหมาะสม, ถูกกาลเทศะ, เป็นมงคล, ใช้ถ้อยคำหรือสำนวนที่เหมาะสม, สุข., See also: felicitousness n., Syn. apt, timely, Ant. inappropriate |
| good | (กูด) adj. ดี, กรุณา -Id. (all in good time ถูกกาลเทศะ, เหมาะเจาะ) n. คุณค่า, ผลประโยชน์, ความดีเลิศ, ความกรุณา, See also: goods n. สินค้า. -Phr. for good ตลอดไป interj. คำอุทานแสดงความพอใจหรือความเห็นด้วย, ดี -adv. ดี. -S... |
| proper | (พรอพ'เพอะ) adj. เหมาะสม, เหมาะ, สมควร, ถูกต้อง, ถูกกาลเทศะ, ถูกมารยาท, เกี่ยวกับบุคคลใดหรือสิ่งใดโดยเฉพาะ, อันแท้จริง, ดั้งเดิม, กับตา, โดยตัวของมันเอง, เคร่งครัด, สมบูรณ์, เต็มที่, ดี. n. พิธีการ, มารยาท, ความประพฤติ, Syn. fit, suitable |
| seasonable | (ซี'เซินนะเบิล) adj. เหมาะกับฤดูกาล, ได้เวลา, ได้โอกาส, ได้จังหวะ, ถูกกาลเทศะ, กาล, ทันเวลา, See also: seasonableness n. seasonableably adv., Syn. timely |
| tactless | (แทคทฺ'ลิส) adj. ไม่มีไหวพริบ, ไม่รู้จักกาลเทศะ, ไม่มีประสบการณ์ในชีวิต, ไม่ฉลาด, ไม่เหมาะ, See also: tactlessness n., Syn. undiplomatic, rude |
| temperate | (เทม'เพอเรท) adj. ควบคุมอารมณ์, บังคับตัวเอง, พอควร, ปานกลาง, ไม่เลยเถิด, เหมาะกับกาลเทศะ, See also: temperateness n., Syn. calm, cool, mild |
| timely | (ไทม'ลี) adj. เกิดขึ้นในเวลาที่เหมาะสม, ถูกกาลเทศะ, ได้เวลา, ทันกาลทันเวลา, See also: timeliness n., Syn. proper, opportune, happy |
| topical | (ทอพ'พิเคิล) adj. (เกี่ยวกับ) เรื่องท้องถิ่น, เหตุการณ์ปัจจุบันที่น่าสนใจ, หัวข้อ, เรื่องสนทนาหรือปราศรัย, เฉพาะแห่ง, เฉพาะที่, ถูกกาลเทศะ, See also: topically adv., Syn. parochial, local, thematic, pertinent |
| untimely | (อันไทมฺ'ลี) adj., adv. ไม่ได้เวลา, ไม่ถูกกาลเทศะ, ไม่สมควร, ก่อนถึงเวลา. ., See also: untimeliness n. -S.premature, ill-timed, inapt |
| circumstance | (n) พฤติการณ์, โอกาส, กาลเทศะ, สภาพ, เหตุการณ์แวดล้อม, เหตุ, กรณี |
| felicitous | (adj) เหมาะสม, ถูกจังหวะ, ถูกกาลเทศะ, เป็นมงคล |
| indecorous | (adj) ไม่เหมาะ, ไม่ถูกกาลเทศะ, ผิดมารยาท |
| inopportune | (adj) ไม่ถูกกาลเทศะ, ไม่ได้จังหวะ, ไม่เหมาะสม |
| opportunity | (n) ช่อง, โอกาส, กาลเทศะ, จังหวะ |
| proper | (adj) เหมาะสม, สมควร, ถูกต้อง, ถูกกาลเทศะ |
| seasonable | (adj) เหมาะกับเวลา, เหมาะกับฤดู, ถูกกาลเทศะ, ได้จังหวะ |
| tact | (n) ไหวพริบ, การรู้จักกาลเทศะ |
| tactful | (adj) มีไหวพริบ, รู้จักกาลเทศะ, ฉลาด, เชี่ยวชาญ |
| temperate | (adj) ปานกลาง, ควบคุมอารมณ์, เหมาะกับกาลเทศะ |
| timely | (adj) ทันเวลา, ถูกกาลเทศะ, ได้เวลา |
| untimely | (adj) ไม่เหมาะ, ไม่ถูกกาลเทศะ |