| กลางเก่ากลางใหม่ | ว. ไม่เก่าไม่ใหม่. |
| ก๋ากั่น | ว. อวดกล้า (มักใช้แก่ผู้หญิง). |
| เก่ากะลา, เก่ากะโหลกกะลี | ว. เก่าและไม่มีค่า เช่น ของพวกนี้เก่ากะลา ใช้ไม่ได้แล้ว. |
| เก๋ากึ้ก, เก๋ากึ๊ก | ว. เก่ามาก เช่น วิทยุเครื่องนี้เก๋ากึ้ก ฉันเห็นมาตั้งแต่เด็ก. |
| กะลา ๑ | ว. มีค่าน้อย เช่น เก่ากะลา. |
| เก่าลายคราม | ว. เก่าและมีค่า เช่น รถคันนี้ถึงเก่าก็เก่าลายคราม. |
| ดั้งเดิม | ว. เก่าก่อน, เก่าแก่, เดิมที. |
| เดิม | ว. แรก, ก่อน, เก่าก่อน, เช่น แต่เดิม บ้านเดิม เหมือนเดิม. |
| ตามเพรง | ว. ตามแบบอย่างที่เคยทำมาแต่เก่าก่อน. |
| โบราณ, โบราณ- | (โบราน, โบรานนะ-) ว. มีมาแล้วช้านาน, เก่าก่อน, เช่น อักษรโบราณ หนังสือโบราณ, เก่า, เก่าแก่, เช่น แพทย์แผนโบราณ ของโบราณ |
| โบราณวัตถุ | (โบรานนะวัดถุ, โบรานวัดถุ) น. สิ่งของโบราณที่เคลื่อนที่ได้ เช่น เทวรูป ศิลาจารึก มีอายุเก่ากว่า ๑๐๐ ปีขึ้นไป |
| โบราณสถาน | (โบรานนะสะถาน, โบรานสะถาน) น. สิ่งที่เคลื่อนที่ไม่ได้ เช่น โบสถ์ วิหาร วัง มีอายุเก่ากว่า ๑๐๐ ปีขึ้นไป |
| ปรัมปรา | (ปะรำปะรา) ว. สืบ ๆ กันมา, เก่าก่อน. |
| ลายคราม | น. เรียกเครื่องภาชนะเนื้อกระเบื้องที่เขียนลายเป็นสีคราม เช่น ชามลายคราม แจกันลายคราม, โดยปริยายหมายถึงของเก่าที่มีค่า เช่น เก่าลายคราม ไม่ใช่เก่ากะลา, เก่า, โบราณ, เช่น รุ่นลายคราม. |
| หน้าหงาย | โดยปริยายหมายถึงอาการที่ถูกว่าย้อนกลับมาจนเสียหน้า เช่น ตั้งใจจะไปขอยืมเงินเขา เขาบอกว่าหนี้เก่าก็ไม่ได้ชำระยังจะมาขอยืมอีก เลยต้องหน้าหงายกลับมา |