ขี้แรด | น. ต้นข่อยนํ้า. (ดู ข่อยนํ้า ที่ข่อย). |
ขี้แรดล้อมปรวด | ดู ล้อมปรวด. |
หนามขี้แรด | น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งหลายชนิดหลายสกุล เช่น ชนิด Acacia pennata (L.) Willd. ในวงศ์ Leguminosae ต้นมีหนาม เปลือกใช้ย้อมแหอวนและใช้ทำยาได้, ชนิด Caesalpinia cucullata Roxb. ต้นมีหนาม ดอกสีเหลือง. |
ข่อยน้ำ | น. ชื่อไม้ต้นขนาดย่อมชนิด Streblus taxoides (K. Heyne) Kurz ในวงศ์ Moraceae ขึ้นตามที่ชื้นแฉะ ลำต้นและกิ่งก้านมักงอหักไปมา ใบเกลี้ยง ไม่สากคาย, ข่อยหยอง ก็เรียก, ปักษ์ใต้เรียก ขี้แรด. |
ล้อมปรวด | (ล้อมปะหฺรวด) น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยา หรือเรียกว่า ขี้แรดล้อมปรวด, ตะโกขาว ก็เรียก. |