| ควั่น | (คฺวั่น) น. ที่ต่อขั้วผลไม้หรือดอกที่เป็นรอยรอบเช่นที่ก้านผลขนุนหรือทุเรียนเป็นต้น. |
| ควั่น | (คฺวั่น) ก. ทำให้เป็นรอยด้วยคมมีดโดยรอบ. |
| ควั่น | (คฺวั่น) ว. เรียกอ้อยที่ควั่นให้ขาดออกเป็นข้อ ๆ ว่า อ้อยควั่น. |
| ควั่นจุก | ก. กันผมให้เป็นฐานกลมเพื่อให้ผมงอกยาวสำหรับไว้จุก. |
| มีดควั่นอ้อย | น. มีดขนาดกลาง ใบมีดรูปยาวรี ปลายมน มีด้าม เจาะรูที่ปลายใบมีดสำหรับสอดปลายเข้ากับหลักควั่นอ้อย ใช้ควั่นอ้อย. |
| กาน | ควั่นเปลือกและกระพี้ต้นไม้เพื่อให้ยืนต้นตาย เช่น กานต้นสัก, ควั่นเปลือกและกระพี้ต้นไม้เพื่อให้มีลูก เช่น กานต้นมะพร้าว. |
| ข้อ | ตอนหนึ่ง ๆ, ชิ้นหนึ่ง ๆ, ท่อนหนึ่ง ๆ, เช่น อ้อยควั่นเป็นข้อ ๆ เข็มขัดทองเป็นข้อ ๆ |
| ตอน ๒ | ก. ขยายพันธุ์ต้นไม้แบบหนึ่ง โดยการใช้มีดควั่นกิ่งและเลาะเปลือกออกแล้วเอาดินพอก ใช้ใบตองหรือกาบมะพร้าวหุ้ม มัดหัวท้ายไว้ เมื่อรากงอกดีแล้ว ตัดกิ่งออกจากต้นนำไปปลูก. |
| ตุ้งก่า | น. หม้อสูบกัญชาของโบราณ เลียนแบบหม้อสูบยาของชาวอาหรับ เช่น แล้วเชิญหม้อตุ้งก่าออกมาตั้ง นางนั่งเป่าชุดจุดถวาย ทรงศักดิ์ชักพลางทางยิ้มพราย โฉมฉายควั่นอ้อยคอยแก้คอ (ระเด่นลันได), สองแขกขยับตุ้งก่า จ้าหลิ่มยัดกัญชาไฟจุดเข้า (ขุนช้างขุนแผน). |
| ยืนต้นตาย | ก. อาการที่ต้นไม้บางชนิดเช่นต้นตาล ต้นลาน ตายแล้วแต่ยังไม่ล้ม, อาการที่ไม้ยืนต้นเช่นต้นสัก ต้นยาง ตายเองหรือถูกกานคือ ควั่นเปลือกและกระพี้โดยรอบออกแล้วตาย แต่ยังไม่ล้ม. |
| ส้อม | ไม้ไผ่ที่จักให้เป็นซี่ ๆ ทำปลายซี่ให้แหลมสำหรับเสียบอ้อยที่ควั่นเป็นข้อ ๆ, เรียกอ้อยควั่นที่เสียบซี่ไม้ไผ่ปลายแหลมดังกล่าว ว่า อ้อยส้อม. |
| หยัก, หยัก ๆ | ก. เฉือนหรือควั่นให้เป็นรอยคอด, ทำให้เป็นรอยเป็นแง่, เช่น หยักไม้. |
| หยัก, หยัก ๆ | น. รอยควั่น, รอยคอด, เช่น ควั่นหัวเสาให้เป็นหยัก บากไม้ให้เป็นหยัก. |
| หลั่น | ก. อาการที่ควั่นปลายเสาให้เหลือเป็นเดือยสำหรับรับขื่อ เรียกว่า หลั่นหัวเทียน. |
| cable-laid | adj. ซึ่งควั่นเกลียว |
| strand | (สแทรนดฺ) n. ชายหาด, ริมแม่น้ำ, ริมทะเลสาบ, เกลียว, เกลียวเชือก, สายเชือก, ด้าย, เส้นลวด, เส้นใย. vt., vi. เกยหาด, เกยฝั่ง, ติด, ทำให้อยู่ในฐานะที่ทำอะไรไม่ได้, เกลียว, ฟั่น, ควั่น., Syn. desert, maroon, reject |
| strander | (สแทรน'เดอะ) n. เครื่องควั่น, เครื่องฟั่น, เครื่องเกลียว stand line, แนวฝั่ง |