งูเห่า | น. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ต้นและหัวเหมือนขมิ้นอ้อย แต่เนื้อสีขาว กลิ่นฉุนเหมือนนํ้ามันดินอ่อน ๆ. |
ล้วงคอ, ล้วงคองูเห่า | ก. บังอาจลักขโมยหรือล่อลวงเอาทรัพย์สินเป็นต้นจากผู้ที่น่าเกรงขาม. |
ลิ้นงูเห่า | น. ชื่อไม้ล้มลุก ๒ ชนิดในวงศ์ Acanthaceae คือ ชนิด Blepharis maderaspatensis B. Heyne ex Roth. ดอกเล็ก สีขาวลายม่วง และชนิด Clinacanthus siamensis Bremek. ดอกใหญ่เป็นหลอด สีแดงอมแสด. |
กด ๓ | น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น นกกดอดทนสู้ พบงูเห่าเอาปีกบัง (ประพาสธารทองแดง). |
เขี้ยวแก้ว | เขี้ยวของงูพิษ อยู่บริเวณส่วนหน้าของขากรรไกรบน มีขนาดใหญ่และยาว เช่น งูจงอาง งูเห่า งูเขียวหางไหม้, ถ้าอยู่บริเวณท้ายขากรรไกรบน เรียกว่า เขี้ยวแก้วใน หรือ เขี้ยวแก้วใต้ตา เช่น งูปล้องทอง งูเขียวหัวจิ้งจก |
งู | น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานอันดับย่อย Serpentes ในอันดับ Squamata หัวไม่มีรูเปิดสำหรับฟังเสียง ลำตัวเรียวยาว มีเกล็ด ไม่มีขา มีทั้งชนิดที่มีพิษและไม่มีพิษ ที่มีพิษ เช่น งูเห่าไทย ( Naja kaouthia Lesson) ที่ไม่มีพิษ เช่น งูเหลือม [ Python reticulatus (Schneider) ]. |
จงอาง | น. ชื่องูพิษชนิด Ophiophagus hannah (Cantor) ในวงศ์ Elapidae เป็นงูพิษรุนแรงที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก โตเต็มวัยยาวประมาณ ๔.๕ เมตร หัวโต เกล็ดบนหัวใหญ่ สามารถยกหัวและลำตัวท่อนบนตั้งขึ้นได้สูงและแผ่บริเวณคอออกได้ เรียกว่า แผ่แม่เบี้ย แต่ไม่แผ่เป็นแผ่นกว้างเท่างูเห่า ขณะแผ่แม่เบี้ยจะเห็นลายขีดบั้งที่ด้านหลังคอ ตัวสีเขียวอมเทาหรือสีคลํ้า พบทั้งในป่าโปร่งและป่าทึบ, บองหลา ก็เรียก. |
แผ่พังพาน, แผ่แม่เบี้ย | ก. อาการที่งูเห่าหรืองูจงอางเป็นต้นชูและแผ่คอให้แบนเพื่อเตรียมฉกศัตรูเป็นต้น. |
พังพาน | น. คองูเห่าหรืองูจงอางที่แผ่แบนออกทำท่าจะฉก, แม่เบี้ย ก็เรียก, โดยปริยายหมายถึง คอพญานาคหรืองูใหญ่ที่แผ่ออกอย่างที่ปรกอยู่เหนือพระพุทธรูปปางนาคปรก. |
ฟ่อ, ฟ้อ ๑ | ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างงูเห่าขู่. |
แม่เบี้ย | น. พังพานงู (ใช้แก่งูเห่าและงูจงอาง) เช่น งูเห่าแผ่แม่เบี้ย. |
ลองดี | ก. หาทางพิสูจน์ว่าจะดีจริงหรือไม่ (โดยมากเป็นไปในเชิงดูหมิ่นหรือท้าทาย) เช่น พูดจาท้าทายลองดีนักเลงใหญ่ ล้วงคองูเห่าด้วยการลองดีกับตำรวจ. |
หมองู | น. ผู้มีความชำนาญในการจับงูเห่ามาเลี้ยงเพื่อนำไปแสดง. |
หมองูตายเพราะงู | น. ผู้ที่ชำนาญในการเอางูเห่ามาเลี้ยงเป็นอาชีพก็อาจถูกงูเห่ากัดตายเพราะความประมาทได้, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่มีความรู้อาจตายหรือพลาดท่าเสียทีเพราะความรู้ของตนก็ได้. |
งูเห่า | [ngū hao] (n) EN: cobra ; elapid ; elapid snake FR: cobra [ m ] |
งูเห่าด่างพ่นพิษ | [ngū hao dāng phon phit] (n, exp) EN: Indo-Chinese Spitting Cobra |
งูเห่าดง ? | [ngū hao dong] (n, prop) EN: King Cobra FR: cobra royal [ m ] |
งูเห่าดง ? | [ngū hao dong] (n, exp) EN: Keeled Rat Snake |
งูเห่าหางม้า | [ngū hao hāng mā] (n, exp) EN: Dog-toothed Cat Snake |
งูเห่าอีสานพ่นพิษ | [ngū hao īsān phon phit] (n, exp) EN: Indo-Chinese Spitting Cobra |
งูเห่าหม้อ | [ngū hao mø] (n, exp) EN: Monocled Cobra ; Monocellate Cobra |
งูเห่าปี่แก้ว | [ngū hao pīkaēo] (n, exp) EN: Indo-Chinese Rat Snake ; Chinese Rat Snake |
งูเห่าสีนวล | [ngū hao sī nūan] (n, exp) EN: Suphan Cobra |
งูเห่าสุพรรณ | [ngū hao suphan] (n, exp) EN: Suphan Cobra |
งูเห่าตะลาน | [ngū hao talān] (n, exp) EN: Indo-Chinese Rat Snake ? ; Chinese Rat Snake ? |
งูเห่าไทย | [ngū hao Thai] (n, exp) EN: Monocled Cobra ; Monocellate Cobra |
งูเห่าทองพ่นพิษ | [ngū hao thøng phon phit] (n, exp) EN: Equatorial Spitting Cobra |
หนองงูเห่า | [Nøng Ngū Hao] (n, prop) EN: Nong Ngu Hai (litt. : Cobra Swamp) FR: Nong Ngu Hao |
พิษงูเห่า | [phit ngū hao] (n, exp) FR: venin de cobra [ m ] |