| จำ ๑ | ก. กำหนดไว้ในใจ, ระลึกได้, เช่น จำหน้าได้. |
| มอมหน้า, มอมหน้ามอมตา | ก. เอามินหม้อเป็นต้นละเลงบนหน้าเพื่อไม่ให้คนอื่นจำหน้าได้. |
| โม่ง | ว. หัวหรือท้ายโตผิดส่วน, ใหญ่โตผิดธรรมดา, เช่น ปลาหัวโม่ง, เรียกผู้ที่เอาผ้าคลุมหัวในการเล่นของเด็กว่า อ้ายโม่ง, โดยปริยายหมายถึงคนที่คลุมหัวปิดหน้าเพื่อไม่ให้คนจำหน้าได้. |
| จำหน้าได้ | [jam nā dai] (v) EN: recognize s.o. FR: reconnaître qqn |
| know someone by sight | (idm) รู้จักชื่อและจำหน้าได้ |