| ตกมัน | ว. ลักษณะที่ต่อมน้ำมันที่ขมับของช้างบวมโตและมีน้ำมันใส ๆ ไหลออกมา ช้างตัวผู้จะมีอารมณ์รุนแรง ก้าวร้าว ดุร้าย มีกลิ่นสาบฉุน, เรียกช้างที่มีอาการเช่นนั้น ว่า ช้างตกมัน. |
| แตกมัน | ก. อาการที่มันของกะทิลอยขึ้นในเวลาเคี่ยว ในความว่า เคี่ยวกะทิแตกมัน. |
| กำราก, กำหราก | น. ช้างตกมัน เช่น หยาบคายฉายฉัดถีบแทง กำรากร้ายแรง แลเหลือกำลังควาญหมอ (ดุษฎีสังเวย), กลจะขี่ช้างกำหรากเหลือลาม (ตำราขี่ช้าง). |
| จีบ ๑ | เรียกเหล็กแหลมคือลูกชนักสำหรับใช้ในการขี่ช้างตกมัน ว่า พระแสงจีบ |
| บ่มมัน | ก. อาการที่ช้างกำลังจะตกมัน. |
| เปรียง ๑ | (เปฺรียง) น. นมส้มผสมนํ้าแล้วเจียวให้แตกมัน จัดเป็นโครสอย่างหนึ่งในจำนวน ๕ อย่าง. |
| มทะ | นํ้ามันช้างที่ตกมัน |
| มทะ | สภาพช้างที่ตกมัน. |
| หมอน้ำมัน | น. ผู้ชำนาญในการขี่ช้างตกมัน. |
| อาละวาด | ก. ทำเกะกะระราน, แสดงอาการดุร้าย เอะอะตึงตัง หรือคลุ้มคลั่ง, เช่น เมาสุราอาละวาด ช้างตกมันอาละวาด. |