| กระเตื้อง | ก. ดีกว่าเดิม เช่น อาการไข้กระเตื้องขึ้น เดี๋ยวนี้ฐานะเขาค่อยกระเตื้องขึ้น |
| กระเตื้อง | พยุงยกให้เผยอขึ้น. |
| ตีอีตื้อ | ก. นิ่งเฉย, ดื้อด้าน. |
| ตึ๊ดตื๋อ | ว. มาก, ใช้ประกอบกับคำ มืด เป็น มืดตึ๊ดตื๋อ. |
| ตื้อ | ว. ทึบ เช่น มืดตื้อ สมองตื้อ |
| ตื้อ | แน่นอึดอัด เช่น อิ่มตื้อ ท้องตื้อ |
| ตื้อ | เรียกดอกไม้ไฟชนิดหนึ่ง ว่า อ้ายตื้อ หรือ อีตื้อ |
| ตื้อ | เรียกข้าวเหนียวกินกับนํ้ากะทิในพิธีเลี้ยง ว่า อ้ายตื้อ. |
| ตื๊อ | ก. รบเร้าจะเอาให้ได้, เซ้าซี้รบกวนรํ่าไป. |
| ตื๋อ | ว. เร็วมาก (ใช้แก่กริยาวิ่ง) |
| ตื๋อ | มาก, ใช้ประกอบกับคำ มืด เป็น มืดตื๋อ. |
| เตื้อ | น. ครั้ง, หน, เทือ เทื่อ หรือ เทื้อ ก็ว่า. |
| มืดตึดตื๋อ, มืดตึ๊ดตื๋อ | ว. มืดมากจนมองไม่เห็นแสงสว่าง เช่น ในถ้ำมืดตึ๊ดตื๋อ, มืดตื้อ หรือ มืดตื๋อ ก็ว่า. |
| มืดตื้อ, มืดตื๋อ | ว. มืดมากจนมองไม่เห็นแสงสว่าง เช่น ในห้องนี้มืดตื้ออย่างกับเข้าถ้ำ. |
| อ้ายตื้อ | ดูใน กินสี่ถ้วย. |
| กินสี่ถ้วย | ก. กินเลี้ยงในงานมงคล [ สี่ถ้วย คือ ขนม ๔ อย่าง อย่างละถ้วย ได้แก่ ไข่กบ (สาคูหรือเมล็ดแมงลัก), นกปล่อย (ลอดช่อง), มะลิลอย (ข้าวตอก), อ้ายตื้อ (ข้าวเหนียว) มีนํ้ากะทิใส่ชามอยู่กลาง ]. |
| เทือ, เทื่อ, เทื้อ ๑ | ว. ครั้ง, หน, เตื้อ ก็ว่า. |
| บรรเทือง | (บัน-) ก. ทำให้กระเตื้องขึ้น, พยุง, ทำให้ดีขึ้น. |
| ฟูฟ่อง | ก. กระเตื้องขึ้น, ดีขึ้น, เจริญขึ้น, ฟุ้งกระจายไปด้วยความดี, ฟ่องฟู ก็ว่า. |
| มึน | ก. เมาอ่อน ๆ, รู้สึกวิงเวียน เช่น มึนศีรษะ, รู้สึกตื้อในสมอง เช่น อ่านหนังสือมากชักมึน, มึนหัว ก็ว่า. |
| มึนหัว | ก. รู้สึกตื้อในสมอง, มึน ก็ว่า. |
| หงึกหงัก | ว. ติด ๆ ขัด ๆ เช่น วันนี้สมองตื้อ จะเขียนอะไรก็ติดหงึกหงักไปหมด. |