| กษีรธารา | น. สายนํ้านม เช่น ให้เสวยโภชนและกษีรธารา (ม. คำหลวง นครกัณฑ์). |
| ธารา ๑ | น. สายนํ้า, ลำธาร, ห้วย, หยาดนํ้า, ท่อนํ้า. |
| ธาราเคหะ | น. ห้องอาบนํ้าที่มีฝักบัว. |
| ธาราธิคุณ | น. เกณฑ์นํ้าฝนซึ่งมากที่สุด (ของแต่ละปี). |
| ธารายนต์ | น. นํ้าพุ. |
| ธารา ๒ | น. ขอบ, คม (มีด) เช่น อสิธารา ว่า คมดาบ. |
| พนธารา | น. แถวต้นไม้ (เช่นตาม ๒ ข้างถนนหลวง). |
| สหัสธารา | (สะหัดสะ-) น. เครื่องโปรยนํ้าให้เป็นฝอย (ใช้ในการอภิเษก), โดยปริยายหมายถึงการสรงนํ้าของพระเจ้าแผ่นดิน. |
| อสิธารา | น. คมดาบ, คมศัสตรา. |
| อัสสุธารา | น. ท่อนํ้าตา |
| อัสสุธารา | การไหลแห่งนํ้าตา |
| อัสสุธารา | ใช้หมายความว่า นํ้าตา ก็ได้. |
| อุทก-ธาร, อุทกธารา | น. สายนํ้า, ท่อนํ้า. |
| กรวด ๓ | (กฺรวด) ก. หลั่งนํ้า เช่น นํ้าพระเต้าสิโตทกธารามารดริน กรวดลงในมืออินทพฤฒาจารย์ (ม. กาพย์ สักบรรพ). |
| กำราล | (-ราน) น. เครื่องลาด เช่น นั่งในกำราลไพโรจน์ในนิโครธารามรังเรจน้นน (ม. คำหลวง ทศพร). |
| ขดาน | (ขะ-) น. กระดาน เช่น นางทายขดานผทับแด ไฟสมรลามแล ลืมพาษปธาราราย (สมุทรโฆษ). |
| ชร ๒ | (ชอน) น. น้ำ เช่น ชรเซาะเขาเราตกแต่ง (คำฤษฎี), ชรธารา (ม. คำหลวง วนปเวสน์). |
| ชลัมพุ | น. นํ้า เช่น และไขชลัมพุธารา (อภิไธยโพธิบาทว์). |
| ทุ้ง ๑ | น. ฝักบัวที่ย้อยลงมา เช่น เปิดนํ้าลงตามทุ้งสหัสธารา (สิบสองเดือน). |
| ปโยธร | น. “ผู้ทรงไว้ซึ่งนํ้า” คือ เมฆ เช่น อันว่าปโยธรอัศจรรย์ ก็ให้โบษขรพรรษธารา (ม. คำหลวง ทศพร) |
| ราชวรวิหาร | (ราดชะวอระวิหาน) น. เรียกพระอารามหลวงชั้นเอกชนิดหนึ่ง ซึ่งมีฐานะตํ่ากว่าชนิดราชวรมหาวิหาร ว่า ชั้นเอก ชนิดราชวรวิหาร เช่น วัดเบญจมบพิตร วัดราชประดิษฐ์, เรียกพระอารามหลวงชั้นโทชนิดหนึ่ง ซึ่งมีฐานะตํ่ากว่าชนิดราชวรมหาวิหาร ว่า ชั้นโท ชนิดราชวรวิหาร เช่น วัดเทพศิรินทร์ วัดราชสิทธาราม, เรียกพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสูงสุด ว่า ชั้นตรี ชนิดราชวรวิหาร เช่น วัดปทุมวนาราม วัดรัชฎาธิษฐาน. |