นักเลงโต | น. นักเลงที่เหนือนักเลงทั้งหลาย มักให้ความคุ้มครองแก่ประชาชนในหมู่บ้านไม่ให้นักเลงที่อื่นมารังแก |
นักเลงโต | ผู้เกะกะระราน เช่น น้องชายเขาเป็นนักเลงโต ทำให้เพื่อนบ้านเดือดร้อนเสมอ ๆ, นักเลง ก็ว่า. |
เจ้าถิ่น | น. เจ้าของถิ่น, ผู้ชำนาญในเรื่องของท้องถิ่นนั้น ๆ, (ปาก) นักเลงโต. |
นักเลง | ผู้เกะกะระราน เช่น เขาเป็นนักเลงมีลูกน้องมาก, นักเลงโต ก็ว่า. |
วางก้าม | ก. ทำท่าใหญ่โต, ทำท่าเป็นนักเลงโต, วางโต ก็ว่า. |
วางโต | ก. ทำท่าใหญ่โต, ทำท่าเป็นนักเลงโต, วางก้าม ก็ว่า. |
เสียเหลี่ยม | ก. เสียชั้นเชิงท่าที เช่น ในการเจรจาอย่าให้เสียเหลี่ยมเขาได้, ถูกลบเหลี่ยม เช่น นักเลงโตเสียเหลี่ยม ถูกนักเลงรุ่นน้องดักตีหัว, เสียเหลี่ยมเสียคม ก็ว่า. |
mug | (มัก) n. เหยือก, ปริมาณหนึ่งเหยือก, ใบหน้า, นักเลงโต, นักเลงหัวไม้, ผู้ร้าย vt. ประทุษร้ายเพื่อปล้นหรือชิงทรัพย์. vi. ทำหน้าเบ้, Syn. tankard, stein, cup |
ruffian | (รัฟ'เฟียน) n. คนพาล, อันธพาล, นักเลงโต, คนโหดเหี้ยมที่ชอบรังแกคนอื่น adj. พาล, โหดเหี้ยม, ไม่เคารพกฎหมาย, See also: ruffianism n., Syn. roughneck |