ซากดึกดำบรรพ์ | น. ซากของพืชหรือสัตว์ที่ฝังอยู่เป็นเวลานานมาก จนกระทั่งกลายเป็นหิน. |
ดึกดำบรรพ์ | ว. นมนานมาแล้ว. |
บรรพ, บรรพ- ๑ | (บับ, บับพะ-) น. เล่ม, หมวด, ภาค, ตอน, กัณฑ์. |
บรรพภาค | น. ข้อมือ. |
บรรพเภท | น. ความปวดร้าวในข้อ. |
บรรพมูล | น. วันขึ้น ๑ คํ่า และวันกลางเดือนทางจันทรคติ. |
บรรพ- ๒, บรรพ์ | (บันพะ-, บัน) ว. ก่อน, ทีแรก, เบื้องต้น |
บรรพ- ๒, บรรพ์ | ตะวันออก. |
บรรพกาล | น. ดั้งเดิม. |
บรรพชน | น. บุคคลรุ่นก่อน ๆ แต่โบราณ ซึ่งเป็นต้นเผ่าพันธุ์หนึ่ง ๆ. |
บรรพบุรุษ | น. ผู้เป็นต้นวงศ์ตระกูลซึ่งมีผู้สืบสายโลหิตมา, บุคคลที่นับตั้งแต่ปู่ย่าตายายขึ้นไป. |
บรรพสตรี | น. หญิงผู้เป็นต้นวงศ์. |
บรรพชา | (บันพะ-, บับพะ) น. การบวช เช่น บรรพชาเป็นกิจที่ทำได้ยาก, ถ้าใช้เข้าคู่กับคำ อุปสมบท เป็น บรรพชาอุปสมบท บรรพชา หมายความว่า การบวชเป็นสามเณร อุปสมบท หมายความว่า การบวชเป็นภิกษุ. |
บรรพชา | (บันพะ-, บับพะ) ก. บวช เช่น พระพุทธเจ้าเสด็จออกบรรพชา วัดเบญจมบพิตรดุสิตวนารามจัดบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน. |
บรรพชิต | (บันพะชิด) น. นักบวชในพระพุทธศาสนา. |
บรรพต, บรรพต- | (บันพด, บันพดตะ-) น. ภูเขา. |
บรรพตกีลา | น. แผ่นดิน. |
บรรพตชาล | น. เทือกเขา, แนวเขา, ทิวเขา. |
บรรพตธาตุ | น. แร่. |
บรรพตมาลา | น. เทือกเขา, แนวเขา, ทิวเขา. |
บรรพตราช | น. พญาเขา. |
บรรพตวาสี | น. ชาวเขา. |
บรรพตศิขร | น. ยอดเขา. |
เบญจบรรพต | น. เขา ๕ ยอด คือ เขาหิมาลัย. |
ละครดึกดำบรรพ์ | น. ละครแบบหนึ่ง ดำเนินเรื่องรวดเร็ว มีการตกแต่งฉากที่คล้ายของจริง ไม่มีบทบรรยายฉาก บรรยายกิริยาอาการของตัวละคร ตัวละครร้องและเจรจาบทของตนเอง และใช้ดนตรีที่ปรับปรุงขึ้นใหม่ เรียกว่า วงปี่พาทย์ดึกดำบรรพ์ เรื่องที่แสดง เช่น อิเหนา คาวี สังข์ศิลป์ชัย, ชื่อดึกดำบรรพ์มาจากชื่อโรงละครของเจ้าพระยาเทเวศร์วงศ์วิวัฒน์ (ม.ร.ว.หลาน กุญชร). |
วงปี่พาทย์ดึกดำบรรพ์ | น. ชื่อวงปี่พาทย์ประสมชนิดหนึ่งที่นำเครื่องดนตรีที่มีเสียงแหลมออกไปทำให้เกิดเสียงทุ้มนุ่มนวล เกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ ๕. |
เสลบรรพต | น. ภูเขาหิน. |
กรรมพันธุ์ | (กำมะพัน) น. ลักษณะ นิสัย ตลอดจนโรคหรือความวิกลวิการบางอย่างที่ลูกหลานสืบมาจากบรรพบุรุษ ปู่ย่าตายาย หรือพ่อแม่, พันธุกรรม ก็ว่า |
กรวด ๓ | (กฺรวด) ก. หลั่งนํ้า เช่น นํ้าพระเต้าสิโตทกธารามารดริน กรวดลงในมืออินทพฤฒาจารย์ (ม. กาพย์ สักบรรพ). |
กระซ่าง | ว. กระจ่าง เช่น กระซ่างฟ้าเห็นกัน (ม. คำหลวง สักบรรพ), กระช่าง ก็ว่า. |
กระลอก | (-หฺลอก) ว. มีประกาย, เป็นประกาย, เช่น เนมินท์พิศทรงเหมือนกงรถ จอมบรรพตเลิศล้วนมณีผา กระลอกรุ่งพุ่งพรายถึงเมฆา เล่ห์วลาหกทิพอันพรอยพรำ (สมบัติอมรินทร์), ใช้เข้าคู่กับคำ กระลับ หรือ กระลาย เป็น กระลับกระลอก หรือ กระลายกระลอก. |
กระวายกระวน | ก. กระวนกระวาย, วุ่นวายใจ, แสดงอาการวุ่นวายไม่เป็นสุข, เช่น เมื่อเราอยู่ที่นี้จะต้องกระวายกระวนด้วยเหลือบยุงริ้นร่าน (ม. ร่ายยาว สักบรรพ). |
กลม ๑ | (กฺลม) น. ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงหน้าพาทย์ ใช้ปี่พาทย์ทำตอนตัวละครที่เป็นเทพเจ้าหรือเจ้าเงาะเหาะโดยลำพัง และใช้เป็นเพลงบรรเลงในเวลาเทศน์มหาชาติประจำกัณฑ์สักบรรพ. |
กลองตะโพน | น. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง ใช้ตะโพนไทย ๒ ลูก เสียงสูงต่ำต่างกัน ถอดเท้าออกแล้วนำมาตั้งเอาหน้าเท่งขึ้นตีอย่างกลองทัด นิยมใช้ตีแทนกลองทัดในวงปี่พาทย์ดึกดำบรรพ์ หรือเพื่อให้เกิดเสียงนุ่มนวลเมื่อบรรเลงภายในห้องหรืออาคาร. |
กษัตริยชาติ | (-ชาด) น. ชาติกษัตริย์ เช่น รู้แน่ว่าเป็นกษัตริยชาติ (ม. ร่ายยาว สักบรรพ). |
กษีรรส | น. นํ้านม เช่น เปรียบเหมือนกษีรรสคือนํ้านมสดขาวสะอาด (ม. ร่ายยาว สักบรรพ). |
กะเผ่น | ว. เผ่น, ลอย, เช่น ชมบรรพตเสลาสูงกะเผ่น (พงศ. เหนือ). |
กัษณ | (กัดสะหฺนะ) น. กษณะ, ขณะ, เช่น ในเมื่อกาลกัษณ (ม. คำหลวง สักบรรพ). |
โกกเกก | ก. คดโกง, เกะกะระราน, เกกมะเหรก, เช่น มีกิริยาโกกเกกร้ายกาจ (ม. กาพย์ กุมารบรรพ). |
ขลุ่ยอู้ | น. ชื่อขลุ่ยชนิดหนึ่ง มีขนาดยาวและใหญ่กว่าขลุ่ยเพียงออ มีเสียงต่ำ ใช้เฉพาะในวงปี่พาทย์ดึกดำบรรพ์. |
ขวน | (ขฺวน) ก. ขวนขวาย, ใฝ่, เช่น ขวนทรรป ว่า ใฝ่จองหอง (ม. คำหลวง สักบรรพ). |
ขวัญเกี่ยง | ว. ขวัญร้าย เช่น ขวัญเกี่ยงได้เป็นดี (ม. คำหลวง สักบรรพ). |
ขษีณาศรพ | (ขะสีนาสบ) น. พระขีณาสพ, พระอรหันต์, เช่น ดูกรขษีณาศรพทั้งหลาย (ม. คำหลวง สักบรรพ). |
ขัดเขมร | ก. ถกเขมร เช่น ทะเลาะกูกำหมัดขัดเขมร (ดึกดำบรรพ์). |
คาส | (คาด) ก. กิน, กัด, เช่น ริ้นร่านห่านยุง ยงงคาสคุงใจ (ม. คำหลวง สักบรรพ). |
เคียม | เรียบร้อย, ตรง, เช่น เคียมค่อยมาดลสำนัก จอมจักรนักไทธรรม (ม. คำหลวง สักบรรพ). |
โค่ง ๒ | น. คำเรียกผู้บรรพชาเป็นสามเณรมาจนอายุครบอุปสมบทเป็นภิกษุแต่ไม่ยอมอุปสมบท ว่า เณรโค่ง. |
ฆราวาส | (คะราวาด) น. คนผู้อยู่ครองเรือน, คนทั่ว ๆ ไปที่ไม่ใช่บรรพชิตหรือนักบวช. |
จตุปัจจัย | (-ปัดไจ) น. เครื่องอาศัยเลี้ยงชีวิตของบรรพชิตในพระพุทธศาสนา ๔ อย่าง คือ จีวร (ผ้านุ่งห่ม) บิณฑบาต (อาหาร) เสนาสนะ (ที่อยู่) คิลานเภสัช (ยา). |
จรึง | (จะ-) ก. กรึง, ตรึง, เช่น เทียบที่ถมอก่อภูเพียง บรรพตจรึงเรียง (ดุษฎีสังเวย). |
ancestor | (n) บรรพบุรุษ, See also: ต้นตระกูล, Syn. forefather, forebear |
ancestral | (adj) ที่ได้จากบรรพบุรุษ, See also: ที่สืบต่อมาจากบรรพบุรุษ, Syn. hereditary, congenital, genetic |
ancestress | (n) บรรพบุรุษหญิง |
ancestry | (n) บรรพบุรุษ, See also: วงศ์ตระกูล, ต้นตระกูล |
antecedents | (n) บรรพบุรุษ, Syn. one's ancestry |
Buddhist ordination | (n) อุปสมบท, See also: บรรพชา, การบวช |
cognate | (adj) ซึ่งสัมพันธ์กันทางสายเลือด, See also: ซึ่งมาจากบรรพบุรุษเดียวกัน, Syn. akin, blood-related |
cognation | (n) ความสัมพันธ์ที่มีบรรพบุรุษเดียวกัน |
consanguine | (adj) ที่มีบรรพบุรุษเดียวกัน, See also: ที่สัมพันธ์กันใกล้ชิด, ที่เกี่ยวข้องกัน, Syn. ancestral, closely related |
consanguineous | (adj) ที่มีบรรพบุรุษเดียวกัน, See also: ที่สัมพันธ์กัน, ที่เกี่ยวข้องกัน, Syn. ancestral, closely related |
Creole | (n) คนที่เกิดในเกาะอินดีสตะวันตกแต่บรรพบุรุษเป็นยุโรป |
Creole | (n) ชาวหลุยเซียน่าซึ่งมีบรรพบุรุษเป็นชาวฝรั่งเศสที่อพยพมายังรัฐหลุยเซียน่า |
cast back | (phrv) ประพฤติตัวเหมือน (ญาติหรือบรรพบุรุษ), See also: เหมือนกับ ญาติหรือบรรพบุรุษ, Syn. throw back |
eolith | (n) เครื่องมือหินโบราณที่มนุษย์ดึกดำบรรพ์ใช้ |
forbear | (n) บรรพบุรุษ, See also: บรรพชน, Syn. forebear, Ant. descendant |
forebear | (n) บรรพบุรุษ, See also: บรรพชน, Syn. forerunner, ancestor, forefather, Ant. descendant, offspring |
forefather | (n) บรรพบุรุษ, See also: บรรพชน, Syn. ancestor, forebear, forerunner, Ant. descendant, offspring |
grandsire | (n) ปู่ / ตา, See also: ชายชรา, บรรพบุรุษ, Syn. ancestor, grandfather |
Himalayas | (n) เขาหิมาลัย, See also: เบญจบรรพต |
Himalayas | (n) หิมาลัย, See also: เบญจบรรพต |
legacy | (n) สิ่งที่สืบทอดจากคนรุ่นก่อน, See also: สิ่งที่สืบทอดจากบรรพบุรุษ |
origin | (n) ต้นตระกูล, See also: วงศ์วาน, บรรพบุรุษ, Syn. lineage, descent |
palaeontologist | (n) ผู้ศึกษาซากดึกดำบรรพ์หรือซากฟอสซิล, Syn. paleontologist |
paleontology | (n) การศึกษาเกี่ยวกับซากดึกดำบรรพ์, Syn. paleology, archaism, prehistory |
parentage | (n) บรรพบุรุษ, See also: แหล่งกำเนิด, ต้นตระกูล, Syn. ancestry, extraction, stock |
patriarch | (n) ต้นตระกูล, See also: บรรพบุรุษ, Syn. ancestor, forebear |
patronymic | (adj) ซึ่งมีชื่อมาจากชื่อสกุลของบิดาหรือบรรพบุรุษ |
Peking Man | (n) โครงกระดูกมนุษย์ปักกิ่งในยุคดึกดำบรรพ์, See also: มีชีวิตอยู่ในช่วง 400, 000 ถึง 500, 000 ปีมาแล้ว, Syn. Pithecanthropus, Australopithecus |
predecessor | (n) บรรพบุรุษ, See also: คนที่อยู่มาก่อน, Syn. antecedent, ancestor, forerunner |
prehistoric | (adj) ก่อนประวัติศาสตร์, See also: ดึกดำบรรพ์, โบราณกาล, สมัยก่อนประวัติศาสตร์, Syn. preceding history, very early, ancient |
primogenitor | (n) บรรพบุรุษแรกเริ่ม, See also: บรรพบุรุษ, Syn. ancestor |
root | (n) รากเหง้า, See also: ต้นกำเนิด, บรรพบุรุษ, Syn. ancestor, progenitor |
strain | (n) สายเลือด, See also: วงศ์, บรรพบุรุษ, Syn. ancestry, descent, lineage |
Wasp | (n) ชาวอเมริกันผิวขาวที่มีบรรพบุรุษเป็นโปรแตสแตนท์, See also: คำย่อของ White Anglo-Saxon Protestant |
WASP | (n) ชาวอเมริกันผิวขาวที่มีบรรพบุรุษเป็นโปรแตสแตนท์, See also: คำย่อของ White Anglo-Saxon Protestant |
wild carrot | (n) พืชชนิดหนึ่งเป็นบรรพบุรุษของแครอท, See also: มีดอกสีขาวแต่รากกินไม่ได้ ชื่อละตินคือ Daucus carota, Syn. Queen Anne’s lace |
wildcat | (n) แมวป่าซึ่งเป็นบรรพบุรุษของแมวบ้าน, See also: ชื่อละตินคือ Felis sylvestris |
afro-american | (แอฟโรอะเม' ริกัน) adj. เกี่ยวกับขาวอเมริกันที่มีบรรพบุรุษจากอาฟริกา, เกี่ยวกับชาวอเมริกันผิวดำ. -n. ชาวอเมริกันที่เป็นนิโกร., Syn. Aframerican |
algonkian | (แอลกอง' คีอัน) n., adj. Proterozoic, Algonquin, Algonquian. ยุคดึกดำบรรพ์ |
ancestor | (แอน' เซสเทอะ) n. บรรพบุรุษ, ปู่ย่าตายาย, ผู้ถูกสืบทอด, รูปแบบเดิมของสิ่งมีชีวิต, ผู้ที่ทายาทได้รับมรดก, Syn. forefather |
ancestral | (แอนเซส' เทริล) adj. เกี่ยวกับบรรพบุรุษ, ตกทอด |
ancestress | (แอน' เซสเทรส) n. บรรพบุรุษหญิงเทือกเถาเหล่ากอหญิง |
ancestry | (แอน' เซสทรี) n. บรรพบุรุษ, เทือกเถาเหล่ากอทั้งหลาย, วงศ์ตระกูล, มูลรากที่มาของปรากฎการณ์สิ่งของข้อคิดเห็นหรือรูปแบบ, ขบวนการหรือประวัติดังกล่าว, Syn. forefathers, lineage, origin, ancestral descent |
anglo-saxon | (แอง' โกล' แซคเซิน) n. คนที่มีภาษาแม่เป็น อังกฤษ, คนอังกฤษสมัยก่อนที่ชาวนอร์มันเข้าครอบครอง, คนชาวอังกฤษ, คนที่มีบรรพบุรุษ เป็นอังกฤษ, ภาษาอังกฤษง่าย -adj. เปิดเผย, ตรงไปตรงมา, ทื่อ |
antecedent | (แอนทิ' ซิเดินทฺ) adj., n. มาก่อน, ก่อน, เกิดขึ้นก่อน, แต่ก่อน, ข้อเสนอแรก, เรื่องราวก่อน-antecedents บรรพบุรุษ, Syn. preceding, prior, Ant. posterior |
antecessor | (แอนทิเซส' เซอะ) n. บรรพบุรุษ |
archaeozoic | (อาร์คีโอโซ'อิค) adj. เกี่ยวกับสมัยดึกดำบรรพ์ยุค Precambrian (ประมาณ 1000-3000 ล้านปีมาแล้ว) |
archeozoic | (อาร์คีโอโซ'อิค) adj. เกี่ยวกับสมัยดึกดำบรรพ์ยุค Precambrian (ประมาณ 1000-3000 ล้านปีมาแล้ว) |
ascendant | (อะเซน'เดินทฺ) n. ตำแหน่งที่ครอง, อิทธิพล, อำนาจ, บรรพบุรุษ. -adj. รุ่งเรือง, มีอำนาจ, ฐานะได้เปรียบ, ก้าวหน้า, มีอิทธิพลเหนือ |
ascendent | (อะเซน'เดินทฺ) n. ตำแหน่งที่ครอง, อิทธิพล, อำนาจ, บรรพบุรุษ. -adj. รุ่งเรือง, มีอำนาจ, ฐานะได้เปรียบ, ก้าวหน้า, มีอิทธิพลเหนือ |
atavism | (แอท'ทะวิสซึม) n. การปรากฎลักษณะของบรรพบุรุษที่ขาดหายไปบางชั่วคน, สัตว์หรือพืชที่มีลักษณะดังกล่าว, การกลับคืนมาของลักษณะดังกล่าว. -atavist n. (reversion to an earlier type) |
blood | (บลัด) n. โลหิต, เลือด, ชีวิต, ส่วนสำคัญ, พลังชีวิต, กำลัง, การฆ่า, ฆาตกรรม, การหลั่งเลือด, น้ำต้นไม้, อารมณ์, ภาวะจิต, หนุ่มที่ชอบผจญภัย, สายเลือด, วงศ์ตระกูล, ชนชาติ, บรรพบุรุษ -Phr. (blood and thunder นองเลือดและสับสนวุ่นวาย) -Phr. (blue blood สายเลือดผู้ดี) -Phr. (in |
cognate | adj. เกี่ยวกับการกำเนิดเดียวกัน, ซึ่งมีบรรพบุรุษเดียวกัน, มีลักษณะหรือคุณสมบัติคล้ายกัน n. สิ่งหรือบุคคลจากต้นกำเนิดเดียวกัน, ภาษาตระกูลเดียวกัน, สัมพัทธ์, See also: cognation n. ดูcognate |
consanguineous | (คอนแซงควิน'เนียส) adj. ซึ่งมีบรรพบุรุษเดียวกัน, ร่วมสายโลหิตเดียวกัน, Syn. consanguine |
consanguinity | (คอนแซงกวิน'นิที) n. การร่วมสายโลหิตเดียวกัน, การมีบรรพบุรุษเดียวกัน, Syn. kinship |
cro-magnon | (โครแมก'นั่น) n. มนุษย์ยุคบรรพบุรุษแรกเริ่มของชาวยุโรป |
forebear | (s) (ฟอร์'แบร์ซฺ) n. บรรพบุรุษ., Syn. ancestors |
forefather | (ฟอร์'ฟาเธอะ) n. บรรพบุรุษ, See also: forefatherly adj., Syn. forbear |
forerunner | (ฟอร์'รันเนอะ) n. บรรพบุรุษ, ผู้นำหน้า, ผู้บอกกล่าวล่วงหน้า, ลางสังหรณ์, เครื่องนำทาง, ผู้เบิกทาง, Syn. herald |
fossil | (ฟอส'เซิล) n., adj. ซากหิน, ซากสัตว์หรือพืชที่เป็นหิน, สิ่งที่ล้าสมัย, คนที่ล้าสมัย, เกี่ยวกับยุคดึกดำบรรพ์, ล้าสมัย, เก่า, ดื้อรั้น, Syn. antiquated |
grandfather | n. ปู่, บรรพบุรุษ, See also: grandfatherly adj. |
grandmother | n. ยาย, ย่า, บรรพบุรุษที่เป็นหญิง., See also: grandmotherly adj. |
grandsire | n. ปู่, ตา, บรรพบุรุษ |
jura | (จัวระ) n. ยุคดึกดำบรรพ์ |
jurassic | (จูแรส'ซิค) adj. เกี่ยวกับยุคดึกดำบรรพ์เมื่อประมาณ135-180ล้านปีก่อน |
order | (ออร์'เดอะ) n. คำสั่ง, ใบสั่ง, ตั๋วแลกเงิน, ธนาณัติ, หนังสือมอบอำนาจ, ระดับ, ลำดับ, ขั้น, นิกาย, คณะสงฆ์, อนุกรม, ชนิด, แบบแผน, ระเบียบ, สมณศักดิ์, เครื่องอิสริยาภรณ์, การลงมติในที่ประชุมนิติบัญญัติ. -Phr. (in order เหมาะสม, เป็นระเบียบ) -Phr. (in order that เพื่อว่า) vt.ออกคำสั่ง, สั่งซื้อ, ทำให้เป็นระเบียบ, บรรพชา, แต่งตั้งให้เป็นพระ |
paleogenesis | (เพลีโอเจน'นิซิส) n. การเจริญเติบโตที่มีลักษณะเฉพาะของบรรพบุรุษติดมาด้วย |
pantheon | n. วิหารสถิตของบรรพบุรุษ, See also: pantheonic adj. |
parent | (แพ'เรินท) n. พ่อหรือแม่, บรรพบุรุษ, แหล่ง, See also: parental adj. |
predecessor | (พรีดิเซส'เซอะ, เพรด'-) n. ผู้มาก่อน, ผู้อยู่ในตำแหน่งคนก่อน, บรรพบุรุษ, สิ่งที่มีอยู่ก่อน |
primeval | (ไพรมี'เวิล) adj. เกี่ยวกับยุคแรกเริ่ม, เกี่ยวกับยุคดึกดำบรรพ์., Syn. primaeval, primary |
primitive | (พริม'มิทิฟว) adj. แรกเริ่ม, เบื้องต้น, สมัยแรก, ดั้งเดิม, บรรพกาล, ดึกดำบรรพ์, ยังป่าเถื่อน, ง่าย ๆ , หยาบ, พื้นฐาน. n. คนสมัยดึกดำบรรพ์, นักศิลปะที่เรียนด้วยตนเอง, ผลงานของนักศิลปะที่เรียนรู้ด้วยตนเอง, See also: primitiveness n. primitivity n. คำที่มี |
primogenitor | (ไพรมะเจน'นิเทอะ) n. บรรพบุรุษแรกเริ่ม, บรรพบุรุษ, Syn. forefather |
pristine | (พริส'ทีน) adj. เดิมที, แรกเริ่ม, เก่าแก่, ดึกดำบรรพ์, บริสุทธิ. |
progenitor | (โพรเจน'นิเทอะ) n. บรรพบุรุษ, ต้นตระกูล, ปฐมาจารย์, รากเง่า, ต้นฉบับ, Syn. forefather |
shinto | (ชิน'โท) n. ศาสนาชินโตในญี่ปุ่นยึดหลักการเคารพบูชาบรรพบุรุษ, ศาสนาไหว้เจ้าในญี่ปุ่น |
sire | (ไซ'เออะ) n. ฝ่าบาท, บิดา, บรรพบุรุษชาย, พ่อม้า, บุคคลผู้มีตำแหน่งสำคัญ, ม้าพันธุ์ตัวผู้, พ่อพันธุ์สัตว์ vt. แพร่พันธุ์, สืบพันธุ์, มีลูก, เป็นพ่อพันธุ์, Syn. beget |
strain | (สเทรน) vt., vi., n. (การ) ทำให้ตึง, ขึงให้แน่น, ทำให้เครียด, ทำให้เคล็ด, ทำให้ตึงเครียด, ขยายเกินไป, ต้องการมากเกินไป, เทของเหลวผ่านที่กรอง, กรองออก, ใช้อำนาจหน้าที่ไปในทางที่ผิด, กอดรัด, ยับยั้ง, รูปงอคดเนื่องจากถูกดึง, ความตึงเครียด, พันธุ์, ชนิด, เชื้อชาติ, วงศ์, สกุล, บรรพบุรุษ |
trilobite | (ไทร'ละไบทฺ) n. แมลงทะเล ที่สูญพันธุ์ไปแล้วสมัยดึกดำบรรพ์ มีร่างแบนเป็นวงรี, See also: trilobitic adj. |
ancestor | (n) บรรพบุรุษ, ปู่ย่าตายาย |
ancestral | (adj) เกี่ยวกับบรรพบุรุษ |
antecedents | (n) บรรพบุรุษ, บรรพชน, กำพืด, พงศาวดาร |
blood | (n) เลือด, สายเลือด, วงศ์ตระกูล, บรรพบุรุษ |
fatherhood | (n) ความเป็นพ่อ, ฐานะเป็นพ่อ, บรรพบุรุษ |
forebear | (n) บรรพบุรุษ, โคตรเหง้า, บรรพชน |
forefather | (n) บรรพบุรุษ, โคตรเหง้า, บรรพชน |
forerunner | (n) ผู้มาก่อน, ผู้เบิกทาง, สัญญาณ, เครื่องนำทาง, บรรพบุรุษ, ลางสังหรณ์ |
fossil | (adj) คร่ำครึ, เก่าแก่, หัวเก่า, ดึกดำบรรพ์, ล้าสมัย |
fossil | (n) ซากดึกดำบรรพ์, ซากแข็ง, ซากโบราณ, คนคร่ำครึ, คนหัวเก่า, คนหัวโบราณ |
grandsire | (n) ปู่, ตา, คนชรา, บรรพบุรุษ |
hereditary | (adj) ตามพันธุ์, มาจากบรรพบุรุษ |
ordain | (vi) บวช, บรรพชา, อุปสมบท, ดลบันดาล, ลิขิต |
ordination | (n) การบวช, การบรรพชา, การอุปสมบท, การดลบันดาล, การแต่งตั้ง |
parentage | (n) เทือกเถาเหล่ากอ, บรรพบุรุษ, แหล่งกำเนิด |
predecessor | (n) บรรพบุรุษ, บรรพชน, สิ่งที่มีอยู่ก่อน |
primeval | (adj) ครั้งแรกเริ่ม, ในยุคแรก, แต่บรรพกาล |
primitive | (adj) เก่าแก่, โบราณ, ดั้งเดิม, หยาบ, ป่าเถื่อน, ดึกดำบรรพ์ |
primogenitor | (n) ต้นตระกูล, บรรพบุรุษ, บรรพชน, โคตรเหง้า |
progenitor | (n) ต้นตระกูล, บรรพบุรุษ, ครู, ผู้เบิกทาง, ต้นฉบับ |