| บ้อม | ก. ทำร้ายร่างกายด้วยการทุบตี. |
| บ๋อม | ว. บุ๋ม. |
| ฉนัง | (ฉะหฺนัง) น. หม้อ, โบราณเขียนเป็น ฉนงง ก็มี เช่น ฉนงงบ่อมาทนนสาย แสบท้อง (กำสรวล). |
| บ้อม | [bǿm] (v) EN: beat severely ; mual ; beat with a stick FR: matraquer ; bâtonnner |
| ถูกบ้อม | [thūk bǿm] (v, exp) EN: get lambasted ; get a drubbing |