รำพึง | (v) groan, See also: lament, mourn, bemoan, cry over, complain, Syn. รำพัน, รำพึงรำพัน, โอดครวญ, คร่ำครวญ, Example: พ่อค้าท้องถิ่นต่างก็รำพึงเป็นเสียงเดียวกันว่ากิจการของเขารอวันตาย |
การรำพึง | (n) consideration, See also: pondering, contemplation, reflection, reflexion, Syn. การคิดคำนึง, การใคร่ครวญ, Example: เขาขลุกอยู่แต่กับการรำพึงถึงความรักที่ผ่านไปแล้ว |
รำพึงรำพัน | (v) bemoan, See also: bewail, lament, Example: เมื่อนักวิจารณ์วรรณกรรมได้พบปะสนทนาพูดคุยกัน ก็มักจะรำพึงรำพันถึงอนาคตของงานหนังสือ |
รำพึง | ก. คิดถึง, คิดคำนึงอยู่ในใจ, เช่น เขารำพึงถึงความหลังด้วยความเศร้าใจ. |
รำพึง | น. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถยืน พระหัตถ์ทั้ง ๒ ประสานยกขึ้นประทับที่พระอุระ พระหัตถ์ขวาทับพระหัตถ์ซ้าย เป็นกิริยารำพึง. |
รำพึงรำพัน | ก. พูดอย่างที่คิดคำนึงอยู่ เช่น เขารำพึงรำพันว่า โลกนี้น่าอยู่จริงหนอ. |
แถกขวัญ | ก. ทำลายขวัญ, ทำให้กลัว, เช่น นกเอ๋ยนกแสก จับจ้องร้องแจ๊กเพียงแถกขวัญ (กลอนดอกสร้อยรำพึงในป่าช้า พระยาอุปกิตศิลปสาร). |
ปรารมภ์ | วิตก, รำพึง, ครุ่นคิด. |
หนอ | (หฺนอ) อ. คำออกเสียงแสดงความรำพึง เช่น ชีวิตนี้ไม่เที่ยงหนอ น่าอนาถจริงหนอ. |
อา ๒ | ว. คำออกเสียงท้ายคำพูดในความรำพึงหรือวิตกเป็นต้น เช่น แม่อา พี่อา. |
อ้า ๒ | ว. คำออกเสียงขึ้นต้นประโยคในคำประพันธ์ ใช้ในความรำพึงหรือพรรณนาวิงวอนอย่างเดียวกับคำ โอ้ หรือ โอ้ว่า. |
อาวัชนาการ | (-วัดชะ-) น. ความรำพึง |
โอ้ ๑ | อ. คำในคำประพันธ์ ใช้ในความรำพึง พรรณนา วิงวอน หรือปลอบ เป็นต้น เช่น โอ้พ่อพลายสายสวาทของน้องเอ๋ย ไม่เคยเลยจะห่างเหเสนหา (ขุนช้างขุนแผน), โอ้ว่า ก็ใช้ เช่น โอ้ว่าน่าเสียดายตัวนัก เพราะเชื่อลิ้นหลงรักจึงชํ้าจิต (อิเหนา). |
โอหนอ | อ. คำที่เปล่งออกมาเพื่อแสดงความรำพึงในเวลาดีใจหรือเสียใจ. |
broody | (บรู'ดี) adj. มีอารมณ์, ครุ่นคิด, รำพึง, See also: broodiness n. ดูbroody, Syn. moody |
muse | (มิวซ) v. รำพึง, ครุ่นคิด, ใคร่ครวญ, จ้องอย่างใคร่ครวญ, See also: muser n., Syn. ponder |
musing | (มิว'ซิง) adj., n. (การ) ครุ่นคิด, ใคร่ครวญ, รำพึง, Syn. thoughtful |
pensive | (เพน'ซิฟว) adj. ครุ่นคิด, รำพึง, เป็นทุกข์, See also: pensiveness n., Syn. reflective, wistful, Ant. heedless |
ruminant | (รู'มะเนินทฺ) n. สัตว์เคี้ยวเอื้อง (เช่น วัว, ควาย, กวาง, อูฐ) adj. เคี้ยวเอื้อง, รำพึง, ครุ่นคิด, ตรึกตรอง, |
ruminate | (รู'มะเนท) vi., vt. เคี้ยวเอื้อง, รำพึง, ครุ่นคิด, ตรึกตรอง, ทบทวน, See also: rumination n. ruminative adj. ruminatively adv. ruminator n., Syn. chew the cud, muse, ponder |
soliloquize | (ซะลิล'ละไควซ) vt., vi. พูดกับตัวเอง, พูดคนเดียว, รำพึง., See also: soliloquist, soliloquizer n. |
soliloquy | (ซะลิล'ละควี) n. การพูดกับตัวเอง, การพูดคนเดียว, การรำพึง |
think | (ธิงคฺ) vi. คิด, ใช้ความคิด, ครุ่นคิด, นึก, ระลึก, รำลึก, รำพึง, ไตร่ตรอง, อยากจะ, เข้าใจว่า, รู้สึกว่า, คิดว่า, ถือว่า. vt. คิดว่า, รู้สึกว่า, ถือว่า, เข้าใจว่า, คาดคิด, See also: thinkable adj. -Phr. think fit คิดว่าเหมาะสม, -Phr. think up วางแผน คิดขึ้น |
thought | (ธอท) n. ความคิด, การไตร่ตรอง, การรำพึง, ปัญญา, การพิจารณา, ความตั้งใจ vi. กริยาช่อง 2 และ 3 ของ think, Syn. idea, notion |
brood | (vi) ครุ่นคิด, รำพึง, คิด |
meditate | (vi, vt) ตรึกตรอง, นึก, คำนึง, รำพึง, คิด, เข้าฌาน |
meditation | (n) ความตรึกตรอง, การรำพึง, การคิด, การเข้าฌาน |
meditative | (adj) ชอบตรึกตรอง, ชอบรำพึง, ชอบคิด, ซึ่งเข้าฌาน |
moon | (n) ดวงจันทร์, พระจันทร์, เดือน, การนั่งซึม, การรำพึง |
muse | (vi) ครุ่นคิด, ใคร่ครวญ, คิดทบทวน, รำพึง |
reflection | (n) เงา, ภาพสะท้อน, การไตร่ตรอง, การรำพึง |
reverie | (n) การรำพึง, ความเพ้อฝัน, จินตนาการ, การฝันกลางวัน |
revery | (n) การรำพึง, ความเพ้อฝัน, จินตนาการ, การฝันกลางวัน |
rumination | (n) การครุ่นคิด, การตรึกตรอง, การรำพึง, การเคี้ยวเอื้อง |
soliloquize | (vi) รำพึง |
soliloquy | (n) การพูดคนเดียว, การรำพึง |
think | (vi) คิด, นึก, ไตร่ตรอง, รำพึง |
thought | (n) ความคิด, การนึก, การไตร่ตรอง, การรำพึง, ปัญญา |
yearn | (vi) อยากได้, รำพึงถึง, ปรารถนา, ต้องการ, ใฝ่ฝัน |