| disgust | (n) ความขยะแขยง, See also: ความน่ารังเกียจ, ความสะอิดสะเอียน, ความไม่สบอารมณ์, Syn. loathing, abhorrance, dislike, distaste |
| disgust | (vt) ทำให้ขยะแขยง, See also: ทำให้น่ารังเกียจ, ทำให้สะอิดสะเอียน, ทำให้ไม่สบอารมณ์, Syn. displease, upset, revot, horrify, traumatize, Ant. please, delight, enchant |
| disgusted | (adj) ซึ่งน่าสะอิดสะเอียน, See also: ซึ่งน่ารังเกียจ, Syn. displeased, offended, Ant. attracked |
| disgusting | (adj) น่ารังเกียจ, See also: น่าเกลียด, น่าสะอิดสะเอียน, น่าขยะแขยง, Syn. loathsome, repellent, Ant. attracktive |
| disgustingly | (adv) อย่างน่ารังเกียจ, See also: อย่างน่าขยะแขยง, อย่างสะอิดสะเอียน |
| gross | (adj) หยาบช้า, See also: ต่ำช้า, เลวร้าย, น่าสะอิดสะเอียน, Syn. repugnant |
| gruesome | (adj) น่ากลัว, See also: น่าขยะแขยง, น่าสยดสยอง, น่าสะอิดสะเอียน, น่ารังเกียจ, Syn. dredful, grisly, ghastly, horrid, Ant. pleasant |
| nasty | (adj) น่าคลื่นไส้, See also: น่าสะอิดสะเอียน, ไม่น่ายินดี, ไม่น่าพอใจ |
| obnoxious | (adj) น่ารังเกียจ, See also: น่าสะอิดสะเอียน, น่าขยะแขยง, Syn. nasty, offensive, Ant. pleasing, pleasant |
| obscene | (adj) น่ารังเกียจ, See also: น่าสะอิดสะเอียน, Syn. disgusting, repulsive |
| offensive | (adj) น่ารังเกียจ, See also: ที่ไม่พึงปรารถนา, น่าสะอิดสะเอียน, Syn. disgusting, unpleasant, Ant. pleasant, pleasing |
| repulsion | (n) ความรู้สึกรังเกียจ, See also: ความรู้สึกไม่ชอบ, ความสะอิดสะเอียน, Syn. abhorrence, disgust |
| ungrateful | (adj) น่ารังเกียจ, See also: น่าเกลียด, น่าสะอิดสะเอียน, Syn. disapproval, Ant. grateful |
| upset | (vt) ทำให้สะอิดสะเอียน, See also: ทำให้คลื่นไส้อาเจียน, Syn. nauseate |
| disgust | (ดิสกัสทฺ') n. ความน่ารังเกียจ, ความน่าขยะแขยง, ความสะอิดสะเอียน, ความน่าชัง. vt. ทำให้อาเจียน, ทำให้น่าชัง, ทำให้น่าขยะแขยง., See also: disgustedness n. ดูdisgust, Syn. offend, irk, repulsion |
| disgustful | (ดิสกัส'ฟูล) adj. น่ารังเกียจ, น่าชัง, น่าอาเจียน, น่าขยะแขยง, น่าสะอิดสะเอียน |
| repugnance | (รีพัก'เนินซฺ) n. การต่อต้าน, การคัดค้าน, การเป็นปฏิปักษ์, ความรังเกียจอย่างแรง, ความเกลียดชัง, ความรู้สึกสะอิดสะเอียน, Syn. repugnancy, aversion |
| repugnant | (รีพัก'เนินทฺ) adj. ต่อต้าน, คัดค้าน, เป็นปฏิปักษ์, รังเกียจอย่างแรง, สะอิดสะเอียน, Syn. repulsive |
| sickly | (ซิค'ลี) adj. ไม่แข็งแรง, อ่อนแอ, ขี้โรค, อมโรค, เป็นโรคมาก, มีโรคแพร่หลาย, ชวนให้คลื่นไส้, ชวนให้สะอิดสะเอียน, เบื่อหน่าย, ซีด, ไม่มีกำลัง, มืด, สลัว. adv. อย่างขี้โรค, อย่างไม่แข็งแรง. vt. ใช้สีอ่อนทา., See also: sickliness n. -S... |
| squeamish | (สควี'มิช) adj. ตกใจง่าย, คลื่นไส้, อาเจียน, รู้สึกสะอิดสะเอียนได้ง่าย, พิถีพิถันเกินไป, จู้จี้, See also: squeamishly adv., Syn. fussy |
| ungrateful | (อันเกรท'ฟูล) n. เนรคุณ, ไม่สำนึกบุญคุณ, น่าเบื่อ, น่าสะอิดสะเอียน, ไม่มีรสชาติ., See also: ungratefully adv. ungratefulness n., Syn. thankless, unmindful |
| disgust | (n) ความขยะแขยง, ความรังเกียจ, ความสะอิดสะเอียน, ความชั่ว |
| disgust | (vt) ทำให้ขยะแขยง, รังเกียจ, ทำให้สะอิดสะเอียน, ทำให้น่าชัง |
| nasty | (adj) สกปรก, น่ารังเกียจ, น่าสะอิดสะเอียน, ฉุนเฉียว |
| nausea | (n) ความสะอิดสะเอียน, ความเกลียดชัง |
| nauseate | (vt) ทำให้สะอิดสะเอียน, ทำให้ไม่สบาย |
| nauseous | (adj) เป็นที่สะอิดสะเอียน, น่ารังเกียจ |
| repulsion | (n) การขจัด, การไล่, ความสะอิดสะเอียน, การผลักไส, การขับไล่ |
| repulsive | (adj) น่ารังเกียจ, น่าสะอิดสะเอียน, น่าผลักไส |
| revolting | (adj) น่าขยะแขยง, น่าสะอิดสะเอียน, น่ารังเกียจ, กำเริบ |