| บังพระสุริยา | น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือข้างหนึ่งตั้งวงสูง ระดับแง่ศีรษะ มืออีกข้างหนึ่งตั้งวงกลางใกล้มือข้างที่ตั้งวงสูง เอียงศีรษะข้างเดียวกับมือสูง. |
| สุริยง, สุริยา, สุริเยนทร์, สุริเยศ, สุริโย | น. พระอาทิตย์. |
| ช่อ ๒ | ก. ชักรอก เช่น ตีม้าฬ่อช่อใบใส่เสา (กาพย์พระไชยสุริยา). |
| ดารากร | น. หมู่ดาว เช่น คืนนั้นจันทร มีดารากร เป็นบริวาร (กาพย์พระไชยสุริยา). |
| ละครเพลง | น. ละครเวทีแบบหนึ่ง ผู้แสดงร้องเพลงดำเนินเรื่องตลอดทั้งเรื่อง ใช้เพลงและดนตรีสากล ไม่มีลูกคู่ จัดฉากและแต่งกายแบบสมัยนิยมตามเนื้อเรื่อง ต้องการเน้นเพลง เช่น จุฬาตรีคูณ บางครั้งนำบทละครเวที เช่น เรื่องราชินีบอด เรื่องเปลวสุริยา มาดัดแปลงเป็นละครเพลง. |
| สาระยำ | ก. ชั่วมาก เช่น ผู้เฒ่าเหล่าเมธา ว่าใบ้บ้าสาระยำ (พระไชยสุริยา). |