| กะหนอกะแหน | (-หฺนอ-แหฺน) ว. เสียงพูดอย่างน่าเอ็นดูเหมือนเสียงเด็กพูด. |
| ผักหนอก | (-หฺนอก) น. ต้นบัวบก. [ ดู บัวบก (๑) ]. |
| หนอก ๑ | (หฺนอก) น. ก้อนเนื้อที่ต้นคอของสัตว์บางชนิดเช่นวัว, ก้อนเนื้อที่นูนขึ้นมาที่ต้นคอของคนบางคน เช่น เธออ้วนจนคอเป็นหนอก, เนื้อใต้ท้องน้อย เช่น นุ่งผ้าขัดหนอก. |
| หนอก ๒ | (หฺนอก) น. ต้นบัวบก. [ ดู บัวบก (๑) ]. |
| หนอกช้าง | (หฺนอก-) น. ผักชีล้อม. (ดู ชีล้อม ที่ ชี ๒). |
| ชีล้อม | น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Oenanthe javanica (Blume) DC. ในวงศ์ Umbelliferae ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ ใบแบนรีขอบจัก ใช้เป็นผัก ดอกเป็นกระจุกสีขาว ผลกลมค่อนข้างยาว, อัน หรือ อันอ้อ ก็เรียก, พายัพและอีสานเรียก หนอกช้าง. |
| ตะโหงก ๒ | ก้อนเนื้อที่ต้นคอของสัตว์บางชนิดเช่นวัว, หนอก ก็ว่า. |
| เตี่ยว | น. ผ้าแคบยาวสำหรับคาดปากหม้อกันไม่ให้ไอร้อนออกเวลานึ่งของ, ผ้าขัดหนอกผู้หญิงสำหรับซับระดูหรืออยู่กระดานไฟ |
| บัวบก | น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Centella asiatica (L.) Urb. ในวงศ์ Umbelliferae ขึ้นตามที่ชุ่มชื้น ทอดเลื้อยไปตามพื้นดิน ใบเดี่ยวกลม ขอบใบหยักเล็กน้อย ใบและต้นกินได้และใช้ทำยาได้, พายัพและอีสานเรียก ผักหนอก, ปักษ์ใต้และตราดเรียก ผักแว่น. |
| ประจ๋อประแจ๋ | ว. กะหนอกะแหน, ฉอเลาะ, อาการที่พูดเอาอกเอาใจหรือประจบประแจง. |
| ผัก | ใช้เป็นคำนำหน้าชื่อพืชบางจำพวก เช่น ผักกาด ผักกูด ผักปลาบ ผักหนอก. |
| อูฐ | (อูด) น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Camelidae เป็นสัตว์กีบคู่ขนาดใหญ่ หัว คอ และขาทั้ง ๔ ยาว มีนิ้วตีนข้างละ ๒ นิ้ว กระเพาะมี ๓ ส่วน ไม่มีถุงนํ้าดี ดื่มน้ำทีละมาก ๆ อดน้ำได้นาน ๆ มี ๒ ชนิด คือ ชนิด ๒ หนอก ได้แก่ ชนิด Camelus ferus Przewalski, และชนิดหนอกเดียว ได้แก่ ชนิด C. dromedarius Linn. มีในทวีปแอฟริกา ใช้เป็นพาหนะหรือขนของในทะเลทราย. |
| gill | (กิล) n. เหงือกปลา, หนอก, เหนียงสัตว์ปีก |
| hump | (ฮัมพฺ) n. ปุ่ม, โคก, หนอก, เนินกลม. -Phr. (the Hump ภูเขาหิมาลัย) vt. ทำให้เป็นปุ่มขึ้น, พยายามมาก, ผสมพันธ์กับ, แยกขึ้นหลังหรือไหล่. vi. เป็นปุ่มขึ้น, เร่งรีบ, Syn. protuberance, knob |
| hunch | (ฮันชฺ) vt. ทำให้โค้ง, ทำให้โก่ง, ทำให้ค่อม vi. ผลัก, ดัน, ยืน, นั่งหรือเดินหลังโค้ง. -n. โหนก, ตะโหนก, เนื้อหนอก, เนื้อตะโพก, การรู้สึกล่วงหน้า, การผลัก |