ผู้อุทธรณ์ | (n) appellant, Count Unit: คน, Notes: (กฎหมาย) |
ศาลอุทธรณ์ | (n) The Court of Appeals |
ศาลอุทธรณ์ | (n) appeal court, Syn. ศาล, Count Unit: ศาล |
ศาลอุทธรณ์ | (n) appeal court, Example: ศาลอุทธรณ์มีหนังสือเรียกโจทก์และจำเลย ไปตรวจดูหลักฐานที่เราส่งไปจากศาลชั้นต้น ว่าถูกต้องครบหรือไม่, Count Unit: ศาล, แห่ง, Thai Definition: ศาลสถิตยุติธรรมที่เป็นศาลที่สูงกว่าศาลชั้นต้น มีอำนาจพิพากษาคดีอุทธรณ์คำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลชั้นต้น ตามกฎหมายว่าด้วยการอุทธรณ์, Notes: (กฎหมาย) |
ศาลอุทธรณ์ | น. ศาลยุติธรรมชั้นสูงถัดจากศาลฎีกาลงมา. |
อุทธรณ์ | (อุดทอน) น. การยกขึ้น, การรื้อขึ้น, การเคลื่อนที่, การเสนอ, การนำมาให้ |
อุทธรณ์ | ชื่อศาลสูงถัดจากศาลชั้นต้นซึ่งมีอำนาจพิจารณาพิพากษาบรรดาคดีที่อุทธรณ์คำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลชั้นต้น เรียกว่า ศาลอุทธรณ์. |
อุทธรณ์ | (อุดทอน) ก. ยื่นฟ้องหรือยื่นคำร้องต่อศาลสูงคัดค้านคำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลชั้นต้น |
อุทธรณ์ | ยื่นคำร้องคัดค้านคำสั่งหรือคำวินิจฉัยของพนักงานเจ้าหน้าที่ |
อุทธรณ์ | ร้องเรียน, ร้องทุกข์, เช่น ร้องอุทธรณ์. |
คำสั่งทางปกครอง | น. การใช้อำนาจตามกฎหมายของเจ้าหน้าที่ที่มีผลเป็นการสร้างนิติสัมพันธ์ขึ้นระหว่างบุคคลในอันที่จะก่อ เปลี่ยนแปลง โอน สงวน ระงับ หรือมีผลกระทบต่อสถานภาพของสิทธิหรือหน้าที่ของบุคคล ไม่ว่าจะเป็นการถาวรหรือชั่วคราว เช่น การสั่งการ การอนุญาต การอนุมัติ การวินิจฉัยอุทธรณ์ การรับรอง และการรับจดทะเบียน แต่ไม่หมายความรวมถึงการออกกฎ. |
ฎีกา | การคัดค้านคำพิพากษาหรือคำสั่งศาลชั้นต้นหรือศาลอุทธรณ์ เพื่อเสนอให้ศาลฎีกาพิจารณาพิพากษาหรือวินิจฉัยชี้ขาด |
ศาลสูง | น. ศาลที่มีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีในชั้นอุทธรณ์และฎีกา. |
pending appeal | คดีซึ่งอยู่ในระหว่างอุทธรณ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
leapfrog procedure | วิธีการอุทธรณ์ตรงต่อสภาขุนนาง (อังกฤษ) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
respite of appeal | การเลื่อนอุทธรณ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
respondent | จำเลยอุทธรณ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
appeal court; appeal, court of | ศาลอุทธรณ์ [ ดู appellate court ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
appeal, court of; appeal court | ศาลอุทธรณ์ [ ดู appellate court ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
appealate procedure | วิธีพิจารณาชั้นอุทธรณ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
appeals, court of | ศาลอุทธรณ์ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
appellant | ผู้อุทธรณ์ (ต่อศาลสูง) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
appellate | ชั้นอุทธรณ์ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
appeal | การอุทธรณ์ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
appeal | อุทธรณ์, การอุทธรณ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
appellate | ชั้นอุทธรณ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
appellate court | ศาลอุทธรณ์ [ ดู appeal court ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
appellate jurisdiction | อำนาจพิจารณาในชั้นอุทธรณ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
court of appeal | ศาลอุทธรณ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
court of appeals | ศาลอุทธรณ์ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
case on appeal | คดีระหว่างอุทธรณ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
frivolous appeal | คำอุทธรณ์ที่ไร้สาระ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
interlocutory appeal | การอุทธรณ์คำสั่งระหว่างพิจารณา [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Administrative remedies | การอุทธรณ์ทางการปกครอง [TU Subject Heading] |
Appellate courts | ศาลอุทธรณ์ [TU Subject Heading] |
Appellate procedure | การอุทธรณ์-ฎีกา [TU Subject Heading] |
Tax protests and appeals | การอุทธรณ์ภาษีอากร [TU Subject Heading] |
การอุทธรณ์ | [kān utthøn] (n) EN: appeal FR: appel [ m ] |
คำอุทธรณ์ | [kham utthøn = kham uthøn] (n, exp) EN: objection |
ศาลอุทธรณ์ | [sān utthøn = sān uthøn] (n, exp) EN: Court of Appeal ; appellate court FR: Cour d'appel [ f ] |
อุทธรณ์ | [utthøn = uthøn] (v) EN: appeal ; request for a new hearing FR: faire appel (de) |
ยื่นอุทธรณ์ | [yeūn utthøn = yeūn uthøn] (v, exp) EN: lodge an appeal |
appeal | (vi, vt) วิงวอน, ร้องขอ, อุทธรณ์ |
appeal | (n) การอุทธรณ์, Syn. petition, motion, request for retrial |
appeal | (vi) ขออุทธรณ์ |
appeal | (vt) ขออุทธรณ์, Syn. apply for a retrial, reopen |
appellant | (n) ผู้อุทธรณ์, Syn. defendant |
appellate | (adj) เกี่ยวกับการอุทธรณ์ |
appellee | (n) ผู้ถูกยื่นอุทธรณ์หรือฎีกา, Syn. respondent |
appeal against | (phrv) ยื่นอุทธรณ์ต่อศาล |
beg for | (phrv) ร้องขอ (บางสิ่ง), See also: ขอ, อ้อนวอน, อุทธรณ์, Syn. appeal for |
declaration | (n) การอุทธรณ์, See also: คำอุทธรณ์ |
plead against | (phrv) ขออุทธรณ์ |
appeal | (อะพีล') n., vi. อุทธรณ์, ร้องขอ, อ้อนวอน, เรียกร้อง, ใช้, อาศัย, ดึงดูดใจ, ซาบซึ้ง. -appealer n., Syn. request, call |
appellant | (อะเพล'เลินทฺ) n. ผู้อุทธรณ์, ผู้ร้องขอ, ผู้อ้อนวอน |
appellate | (อะเพล'เลท) adj. เกี่ยวกับการอุทธรณ์, ซึ่งมีอำนาจพิจารณารับการอุทธรณ์ |
appellee | (แอพพะลี') n. ผู้ถูกยื่นอุทธรณ์หรือฎีกา, Syn. defendant, respondent |
appellor | (อะเพล'เลอร์) n. ผู้ยื่นอุทธรณ์หรือฎีกา |
grievant | (กรี'เวินทฺ) n. ผู้อุทธรณ์, ผู้ร้องทุกข์ |
invocate | (อิน'วะเคท) vt. เรียกผี, ขอร้อง, อุทธรณ์, วิงวอน., See also: invocative adj. invocator n., Syn. invoke |
invoke | (อินโวค') vt. เรียกผี, ปลุกผี, ขอร้อง, อุทธรณ์, วิงวอน, ก่อให้เกิด, นำมาซึ่ง., See also: invocable adj. invoker n., Syn. call |
suppliant | (ซัพ'พลิเอินทฺ) adj. อุทธรณ์, เรียกร้อง, อ้อนวอน, วิงวอน. n. ผู้อุทธรณ์, ผู้อ้อนวอน |
supplicate | (ซัพ'พลิเคท) vi., vt. อุทธรณ์, เรียกร้อง, อ้อนวอน, วิงวอน., See also: supplicatingly adv., Syn. beg, importune, implore |
supplication | (ซัพพลิเค'เชิน) n. การอุทธรณ์, การเรียกร้อง, การอ้อนวอน, การวิงวอน., See also: supplicatory adj., Syn. appeal, call |
appeal | (vt) ขอร้อง, อ้อนวอน, ร้องเรียน, อุทธรณ์, เรียกร้อง, ดึงดูดความสนใจ |
appellant | (adj) ซึ่งร้องเรียน, ซึ่งอุทธรณ์, ซึ่งอ้อนวอน |
appellant | (n) ผู้ร้องเรียน, ผู้อุทธรณ์, ผู้อ้อนวอน |
invocation | (n) การภาวนา, การขอร้อง, การอุทธรณ์, การเรียกผี |
invoke | (vt) ภาวนา, ขอร้อง, อุทธรณ์, วิงวอน |
petition | (n) การร้องเรียน, ฎีกา, คำร้อง, การอุทธรณ์, การร้องทุกข์ |
petitioner | (n) ผู้อุทธรณ์, ผู้ร้องเรียน, ผู้ถวายฎีกา, ผู้ร้องทุกข์ |
suppliance | (n) การอุทธรณ์, การขอร้อง, การเรียกร้อง |
suppliant | (adj) เรียกร้อง, ขอร้อง, อ้อนวอน, อุทธรณ์ |
suppliant | (n) ผู้ขอร้อง, ผู้อ้อนวอน, ผู้อุทธรณ์, ผู้วิงวอน |
supplicant | (n) ผู้ขอร้อง, ผู้อ้อนวอน, ผู้อุทธรณ์, ผู้วิงวอน |
supplicate | (vt) เรียกร้อง, ขอร้อง, อ้อนวอน, อุทธรณ์ |
supplication | (n) การเรียกร้อง, การขอร้อง, การอ้อนวอน, การอุทธรณ์ |
控訴 | [こうそ] (n) การอุทธรณ์ |
控訴裁判所 | [こうそさいばんしょ] (n, name, org) ศาลอุทธรณ์, See also: 控訴; 裁判所 |