| นักบุญ | น. ผู้อ้างตัวว่าเป็นผู้วิเศษ, ผู้ที่ทำความดีไว้มากเมื่อตายแล้วได้รับยกย่องว่าเป็นผู้สำเร็จในทางศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก, ผู้ยินดีในการบุญ. |
| give out | (phrv) ประกาศ, See also: อ้างตัวว่าเป็น, Syn. make out |
| patronizing | (adj) อ้างตัวเป็นผู้มีอุปการะคุณ, Syn. superior, Ant. inferior |
| profess | (vt) แสดงตัว, See also: อ้างตัว, ยืนยัน, Syn. avow, assert, confess |
| self-proclaimed | (adj) เรียกตัวเองว่า, See also: ประกาศตัวเองเป็น, อ้างตัวว่าเป็น, ทึกทักเอา |
| self-styled | (adj) ซึ่งตั้งตัวเป็น, See also: ขนานนามตัวเอง, อ้างตัวเอง, แต่งตั้งตัวเอง, เรียกขานตัวเอง, ตั้งฉายาให้ตัวเอง, Syn. named, called, so-called, immodestly |
| profess | (โพรเฟส') vt. ยอมรับ, แสดงตัว, อ้างตัว, นับถือ (ศาสนา) , ปฏิญาณตัว, ประกาศ, เป็นศาสตราจารย์, ถือเป็นอาชีพ, ดำเนินอาชีพ, อ้างความชำนาญ. vi. ยอมรับ, ปฏิญาณตัว, See also: professed adj. professedly adv., Syn. proclaim |