| เขก | ก. ใช้ด้านหลังของข้อนิ้วที่งอเข้าด้วยกันเคาะลงไป เช่น ใช้มะเหงกเขกหัว. |
| โขก | ก. ควํ่าภาชนะเป็นต้นแล้วเคาะลงที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยแรง, กิริยาที่ควํ่าหน้าลงแล้วเอาหน้าผากกระแทกพื้นเป็นต้น เช่น เอาหน้าผากโขกพื้น. |
| knock off | (phrv) ผลักล้มลง, See also: เคาะลง, เคาะออก, ทำให้หล่น |
| tap down | (phrv) เคาะลง, See also: ตบเบา ๆ ลงไป |