| ปริเทวนะ, ปริเทวะ | (ปะริเทวะ-) น. ความครํ่าครวญ, ความรำพันด้วยเสียใจ, ความบ่นเพ้อ. |
| เทว- ๑ | (เทวะ-) น. เทวดา, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น. |
| เทวนาครี | (เทวะนาคะรี) น. อักษรที่ใช้สำหรับเขียนภาษาสันสกฤต. |
| เทวดา | (เทวะ-) น. ชาวสวรรค์มีกายทิพย์ ตาทิพย์ หูทิพย์ และกินอาหารทิพย์ เป็นโอปปาติกะ. |
| ปริเทพ, ปริเทพน์ | (ปะริ-) น. ปริเทวะ, ปริเทวนะ. |
| theo | (prf) พระเจ้า, See also: เทวะ |