| เลนส์เว้า | (n) divergent lens, See also: concave lens, Syn. เลนส์ถ่างแสง, Example: เลนส์เว้าใช้สำหรับคนสายตาสั้น, Count Unit: เลนส์, อัน, Thai Definition: เลนส์ที่มีพื้นหน้าโค้งเว้า ตรงกลางหนาน้อยกว่าตอนริม มีสมบัติหักลำแสงที่ผ่านไปให้ถ่างออก |
| เลนส์เว้า | น. เลนส์ที่มีพื้นหน้าโค้งเว้า ตรงกลางหนาน้อยกว่าตอนริม มีสมบัติหักลำแสงที่ผ่านไปให้ถ่างออก, เลนส์ถ่างแสง ก็เรียก. |
| ภาพเสมือน | น. ภาพที่เกิดจากกระจกนูน กระจกเงาพื้นราบ หรือเลนส์เว้า ลักษณะเป็นภาพหัวตั้ง ใช้จอรับไม่ได้. |
| ลู่ออก | ก. อาการที่ลำแสงผ่านเลนส์เว้าไปแล้วจะถ่างออกจากกัน. |
| เลนส์ถ่างแสง | น. เลนส์เว้า. |
| สายตาสั้น | น. ความสามารถของนัยน์ตาที่มองเห็นชัดเฉพาะสิ่งที่อยู่ใกล้เท่านั้น ส่วนสิ่งที่อยู่ไกลมองเห็นพร่าไม่ชัดเจน ช่วยได้โดยสวมแว่นที่เป็นเลนส์เว้า. |
| lens | เลนส์, แก้วโปร่งใสหรือพลาสติกโปร่งใส มีผิวโค้งหนึ่งผิวหรือสองผิว และขัดเรียบ ใช้สำหรับหักเหแสง เลนส์มี 2 ชนิดคือ เลนส์นูน และเลนส์เว้า [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| concave lens | เลนส์เว้า, เลนส์ที่ทำให้ลำแสง ขนานลู่ออก มีลักษณะบางตรงกลางและหนาที่ขอบ แว่นตาที่เป็นเลนส์เว้าจะช่วยคนสายตาสั้นมองวัตถุชัดเจนขึ้น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| เลนส์เว้า | [lēn wāo] (n, exp) EN: concave lens FR: lentille concave [ f ] |