childbearing | (n) การคลอดบุตร, Syn. childbirth, vaginal birth, parturition |
childbearing | n. การคลอด -adj. ซึ่งตั้งครรภ์, สามารถคลอดลูกได้ |
childbearing | การมีบุตร [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
childbearing period | ระยะมีบุตรได้ [ประชากรศาสตร์ ๔ ก.พ. ๒๕๔๕] |
Childbearing Age | สตรีในวัยที่มีบุตรได้ [การแพทย์] |
Childbearing Years | วัยมีบุตร [การแพทย์] |
การคลอดบุตร | (n) childbirth, See also: childbearing, Example: การคลอดบุตรในสมัยโบราณต้องพึ่งหมอตำแย |
childbearing |
childbearing | (adj) relating to or suitable for childbirth |
childbirth | (n) the parturition process in human beings; having a baby; the process of giving birth to a child, Syn. accouchement, vaginal birth, childbearing |
Childbearing | n. The act of producing or bringing forth children; parturition. Milton. Addison. [ 1913 Webster ] |
Entbindung { f } | childbearing [Add to Longdo] |