98 ผลลัพธ์ สำหรับ *coccus*

หรือค้นหา: coccus, -coccus-

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH

coccus	(n) เชื้อแบคทีเรียซึ่งมีรูปทรงกลม เช่น แบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคหนองใน
gonococcus	(n) เชื้อโรคหนองใน
streptococcus	(n) เชื้อแบ็กทีเรีย
staphylococcus	(n) เชื้อแบกทีเรียชนิดหนึ่ง

Hope Dictionary

coccus	n. แบคทีเรียรูปทรงกลม, See also: coccal adj. ดูcoccus coccic adj. ดูcoccus coccous adj. ดูcoccus -pl. coccci
gonococcus	n. แบคทีเรียรูปทรงกลมซึ่งทำให้เกิดโรคหนองใน, See also: gonococcal, gonococcic adj. -pl. gonococci
streptococcus	(สเทรพทะคอค'คัส) n. เชื้อแบคทีเรียรูปทรงกลม บางชนิดทำให้เกิดโรคในคนเช่น โรคต่อมทอนซิลอักเสบ., See also: streptococcal adj. streptococcic adj. pl. streptococci

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน

coccus	แบคทีเรียทรงกลม, ค็อกคัส [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔]
coccus	แบคทีเรียรูปทรงกลม [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕]

คลังศัพท์ไทย (สวทช.)

Cryptococcus neoformans	คริพโตคอคคัส นีโอฟอร์แมนซ์ [TU Subject Heading]
Echinococcus	พยาธิตัวตืดอีคิโนค็อกคัส [เทคโนโลยีการศึกษา]
Enterococcus	เอ็นเทอโรคอคคัส [TU Subject Heading]
Enterococcus faecalis	เอ็นเทอโรคอคคัส ฟีคาลิส [TU Subject Heading]
Streptococcus agalactiae	สเตร็ปโตค็อกคัส อกาแลคเตียอี [TU Subject Heading]
Streptococcus mutans	สเตร็ปโตค็อกคัส มิวเทนส์ [TU Subject Heading]
Fecal Streptococcus	ฟิคัลสเตรปโตค็อกคัส, Example: คำนี้มักใช้สับกับคำว่าเอนเทอโรค็อกไค แต่น่าจะหมายถึง สเตรปโตค็อกไค กลุ่มหนึ่ง ซึ่งรวมอยู่ในกลุ่มของเอนเทอโรค็อกไคที่ปรากฏอยู่ในอุจจาระ [สิ่งแวดล้อม]
Arthritis, Gonococcus	ข้ออักเสบเพราะเชื้อโกโนเรีย [การแพทย์]
Coccus	ค็อคคัส, กลมๆ, รูปทรงกลม, แบคทีเรียพวกตัวกลม [การแพทย์]
Coccus Cacti	แมลงตัวเมีย, ครั่งตัวเมีย [การแพทย์]
Cryptococcus	คริปโตค๊อกคัส;คริย์ปโตค็อกโคซิส;คริปโตค็อกคัส, เชื้อ;เชื้อคริพโตคอคคัส [การแพทย์]
Cryptococcus Neoformans	คริพโตคอคคัสนีโอฟอร์แมนซ์, คริย์ปโตค็อกคัสนีโอฟอร์มานส์, คริปโตคอคคัสนีโอฟอร์มานส์ [การแพทย์]
Echinococcus	เอคิโนค็อกคัส, พยาธิ, พยาธิตัวตืดอีคิโนค็อกคัส [การแพทย์]
coccus	ค็อกคัส, แบคทีเรียที่เซลล์มีรูปร่างกลมหรือค่อนข้างกลม [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.]
staphylococcus	สตาไฟโลคอคคัส, แบคทีเรียจำพวกที่เซลล์มีรูปร่างกลม มักอยู่รวมกันเป็นกลุ่มคล้ายพวงองุ่น ส่วนใหญ่เป็นเชื้อโรค เช่น ทำให้แผลอักเสบ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.]
pneumococcus	นิวโมคอคคัส, แบคทีเรียพวกหนึ่งที่ทำให้เกิดโรคปอดอักเสบในสัตว์ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.]
Gonococcus	โกโนคอคคัส, [การแพทย์]
Meningococcus	เมนิงโกคอคคัส [การแพทย์]

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)

ค็อกคัส

(n) coccus, Thai Definition: แบคทีเรียรูปร่างกลม, Notes: (อังกฤษ)

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)

สแตฟฟิโลคอก

[sátaēffilōkhøk] (n) EN: staphylococcus FR: staphylocoque [ m ]

CMU Pronouncing Dictionary

coccus	/K AA1 K AH0 S/ /ค้า เขอะ สึ/ /kˈɑːkəs/
enterococcus	/EH2 N T ER0 AH0 K AO1 K AH0 S/ /เอ็น เถ่อ (ร) เหรอะ ค้อ เขอะ สึ/ /ˌentɜːʴəkˈɔːkəs/
streptococcus	/S T R EH2 P T AH0 K AO1 K AH0 S/ /สึ เทระ ผึ เถอะ ค้อ เขอะ สึ/ /strˌeptəkˈɔːkəs/
staphylococcus	/S T AE2 F AH0 L AH0 K AO1 K AH0 S/ /สึ แต เฝอะ เหลอะ ค้อ เขอะ สึ/ /stˌæfələkˈɔːkəs/

Oxford Advanced Learners Dictionary

streptococcus

(n) /s t r e2 p t @ k o1 k @ s/ /สึ เทระ ผึ เถอะ เคาะ เขอะ สึ/ /strˌeptəkˈɒkəs/

WordNet (3.0)

coccus	(n) any spherical or nearly spherical bacteria, Syn. cocci
diplococcus	(n) Gram-positive bacteria usually occurring in pairs
echinococcus	(n) tapeworms whose larvae are parasitic in humans and domestic animals
genus coccus	(n) type genus of the Coccidae
genus diplococcus	(n) a genus of bacteria
genus echinococcus	(n) tapeworms
genus staphylococcus	(n) includes many pathogenic species
genus streptococcus	(n) a genus of bacteria
gonococcus	(n) the pus-producing bacterium that causes gonorrhea, Syn. Neisseria gonorrhoeae
melicoccus	(n) tropical American trees and shrubs bearing berries, Syn. genus Melicocca, Melicocca, genus Melicoccus
micrococcus	(n) type genus of the family Micrococcaceae, Syn. genus Micrococcus
planococcus	(n) a genus of Pseudococcidae, Syn. genus Planococcus
pneumococcus	(n) bacterium causing pneumonia in mice and humans, Syn. Diplococcus pneumoniae
pseudococcus	(n) type genus of the Pseudococcidae, Syn. genus Pseudococcus
staphylococcus	(n) spherical Gram-positive parasitic bacteria that tend to form irregular colonies; some cause boils or septicemia or infections, Syn. staph, staphylococci
streptococcus	(n) spherical Gram-positive bacteria occurring in pairs or chains; cause e.g. scarlet fever and tonsillitis, Syn. streptococci, strep
streptococcus anhemolyticus	(n) a species of bacteria
brown soft scale	(n) pest on citrus trees, Syn. Coccus hesperidum
citrophilous mealybug	(n) destructive especially to citrus, Syn. Pseudococcus fragilis, citrophilus mealybug
citrus mealybug	(n) feeds on a wide variety of cultivated plants but especially destructive to citrus, Syn. Planococcus citri
cochineal insect	(n) Mexican red scale insect that feeds on cacti; the source of a red dye, Syn. Dactylopius coccus, cochineal
comstock mealybug	(n) Asiatic insect introduced accidentally into United States; pest on citrus and apple trees, Syn. Pseudococcus comstocki, Comstock's mealybug
european cranberry	(n) small red-fruited trailing cranberry of Arctic and cool regions of the northern hemisphere, Syn. Vaccinium oxycoccus, small cranberry
streptococcal sore throat	(n) an infection of the oral pharynx and tonsils by streptococcus, Syn. strep throat, throat infection, septic sore throat, streptococcus tonsilitis

Collaborative International Dictionary (GCIDE)

Ascococcus	‖n.; pl. Ascococci [ NL., fr. Gr. 'asko`s bladder, bag + &unr_; kernel. ] (Biol.) A form of micrococcus, found in putrid meat infusions, occurring in peculiar masses, each of which is inclosed in a hyaline capsule and contains a large number of spherical micrococci. [ 1913 Webster ]
Coccus	‖n.; pl. Cocci [ NL., fr. Gr. &unr_; grain, seed. See Cochineal. ] 1. (Bot.) One of the separable carpels of a dry fruit. [ 1913 Webster ] 2. (Zool.) A genus of hemipterous insects, including scale insects, and the cochineal insect (Coccus cacti). [ 1913 Webster ] 3. (Biol.) A form of bacteria, shaped like a globule. [ 1913 Webster ]
Cytococcus	n.; pl. Cytococci [ NL., fr. Gr. ky`tos hollow vessel + &unr_;&unr_;&unr_;&unr_; kernel. ] (Biol.) The nucleus of the cytula or parent cell. Hæckel. [ 1913 Webster ]
Diplococcus	‖n.; pl. Diplococci [ NL., fr. Gr. diplo`os twofold + ko`kkos grain, seed. ] (Biol.) A form of micrococcus in which cocci are united in a binary manner. See Micrococcus. [ 1913 Webster ]
Echinococcus	‖n. [ NL., fr. Gr. 'echi^nos hedgehog, sea urchin + ko`kkos grain, seed, berry. So called because forming little granular bodies, each armed with hooklets and disposed upon the inner wall of the hydatid cysts. ] (Zoöl.) A parasite of man and of many domestic and wild animals, forming compound cysts or tumors (called hydatid cysts) in various organs, but especially in the liver and lungs, which often cause death. It is the larval stage of the Tænia echinococcus, a small tapeworm peculiar to the dog. The adult form is not found in man. [ 1913 Webster ]
Gonococcus	‖n. [ NL., fr. Gr. &unr_; semen, the genitals + NL. & E. coccus. ] (Med.) A microorganism (Neisseria gonnorrhoeae) of the genus Neisseria (formerly Micrococcus), found in the secretion in gonorrhea, and constituting the cause of this disease. [ 1913 Webster +PJC ]
Micrococcus	‖n.; pl. Micrococci [ NL. See Micro-, and Coccus. ] (Biol.) A genus of Spherobacteria, in the form of very small globular or oval cells, forming, by transverse division, filaments, or chains of cells, or in some cases single organisms shaped like dumb-bells (Diplococcus), all without the power of motion. See Illust. of Ascoccus. [ 1913 Webster ] ☞ Physiologically, micrococci are divided into three groups; chromogenic, characterized by their power of forming pigment; zymogenic, including those associated with definite chemical processes; and pathogenic, those connected with disease. [ 1913 Webster ]
Ovococcus	‖n.; pl. Ovococci [ Ovum + Gr. &unr_; grain, seed. ] (Biol.) A germinal vesicle. [ 1913 Webster ]
Pneumococcus	n. [ See Pneumo-, and Coccus. ] (Biol.) A form of micrococcus found in the sputum (and elsewhere) of persons suffering with pneumonia, and thought to be the cause of this disease. [ 1913 Webster ]
Protococcus	‖n. [ NL. See Proto-, and Coccus. ] (Bot.) A genus of minute unicellular algæ including the red snow plant (Protococcus nivalis). [ 1913 Webster ]
Spermococcus	‖n. [ NL. See Spermo-, and Coccus. ] (Physiol.) The nucleus of the sperm cell. [ 1913 Webster ]
Streptococcus	‖n.; pl. Streptococci [ NL., fr. Gr. &unr_; pliant, curved + &unr_; a grain, seed. ] (Biol.) A long or short chain of micrococci, more or less curved. [ 1913 Webster ] [ 1913 Webster ] [ 1913 Webster ]

CC-CEDICT CN-EN Dictionary

链球菌	[liàn qiú jūn, ㄌㄧㄢˋ ㄑㄧㄡˊ ㄐㄩㄣ, 链球菌 / 鏈球菌] streptococcus (pathogen caused by chain spherical bacteria) #21,918 [Add to Longdo]
葡萄球菌	[pú táo qiú jūn, ㄆㄨˊ ㄊㄠˊ ㄑㄧㄡˊ ㄐㄩㄣ, 葡萄球菌] Staphylococcus #22,853 [Add to Longdo]
葡萄球菌	[pú tao qiú jūn, ㄆㄨˊ ㄊㄠ˙ ㄑㄧㄡˊ ㄐㄩㄣ, 葡萄球菌] staphylococcus #22,853 [Add to Longdo]
球菌	[qiú jūn, ㄑㄧㄡˊ ㄐㄩㄣ, 球菌] coccus (spherical bacteria pathogen) #25,376 [Add to Longdo]
气管炎	[qì guǎn yán, ㄑㄧˋ ㄍㄨㄢˇ ㄧㄢˊ, 气管炎 / 氣管炎] bacterial tracheitis (inflammation of the windpipe, often caused by Staphylococcus aureus); henpecked (a pun on 妻子管得严 used in comic theater) #39,261 [Add to Longdo]
双球菌	[shuāng qiú jūn, ㄕㄨㄤㄑㄧㄡˊ ㄐㄩㄣ, 双球菌 / 雙球菌] diplococcus #72,826 [Add to Longdo]
抗耐甲氧西林金葡菌	[kàng nài jiǎ yǎng xī lín jīn pú jūn, ㄎㄤˋ ㄋㄞˋ ㄐㄧㄚˇ ㄧㄤˇ ㄒㄧㄌㄧㄣˊ ㄐㄧㄣㄆㄨˊ ㄐㄩㄣ, 抗耐甲氧西林金葡菌] methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) [Add to Longdo]
热连球菌	[rè lián qiú jūn, ㄖㄜˋ ㄌㄧㄢˊ ㄑㄧㄡˊ ㄐㄩㄣ, 热连球菌 / 熱連球菌] Streptococcus thermophilus [Add to Longdo]
肺炎双球菌	[fèi yán shuāng qiú jūn, ㄈㄟˋ ㄧㄢˊ ㄕㄨㄤㄑㄧㄡˊ ㄐㄩㄣ, 肺炎双球菌 / 肺炎雙球菌] Diplococcus pneumoniae [Add to Longdo]
猪链球菌	[zhū liàn qiú jūn, ㄓㄨㄌㄧㄢˋ ㄑㄧㄡˊ ㄐㄩㄣ, 猪链球菌 / 豬鏈球菌] pig streptococcus; streptococcus suis [Add to Longdo]
猪链球菌病	[zhū liàn qiú jūn bìng, ㄓㄨㄌㄧㄢˋ ㄑㄧㄡˊ ㄐㄩㄣㄅㄧㄥˋ, 猪链球菌病 / 豬鏈球菌病] streptococcus suis (swine-borne disease) [Add to Longdo]

DING DE-EN Dictionary

Streptococcus { n } (Bakterienart)	streptococcus [Add to Longdo]
Streptokokkus { m } \| Streptokokken { m }	streptococcus; strep \| streptococci; streps [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary

ＭＲＳＡ	[エムアールエスエー, emua-ruesue-] (n) (See メチシリン耐性黄色ブドウ球菌) methicillin-resistant staphylococcus aureus; MRSA [Add to Longdo]
ＶＲＥ	[ブイアールイー, buia-rui-] (n) (See バンコマイシン耐性腸球菌) vancomycin-resistant enterococcus; VRE [Add to Longdo]
エキノコックス;エキノコッカス	[ekinokokkusu ; ekinokokkasu] (n) echinococcus (lat [Add to Longdo]
ビリダンス型連鎖球菌	[ビリダンスがたれんさきゅうきん, biridansu gatarensakyuukin] (n) Streptococcus viridans [Add to Longdo]
ブドウ球菌;葡萄球菌	[ブドウきゅうきん(ブドウ球菌);ぶどうきゅうきん(葡萄球菌), budou kyuukin ( budou kyuukin ); budoukyuukin ( budou kyuukin )] (n) staphylococcus [Add to Longdo]
メチシリン耐性黄色ブドウ球菌;メチシリン耐性黄色葡萄球菌	[メチシリンたいせいおうしょくブドウきゅうきん(メチシリン耐性黄色ブドウ球菌);メチシリンたいせいおうしょくぶどうきゅうきん(メチシリン耐性黄色葡萄球菌), mechishirin taiseioushoku budou kyuukin ( mechishirin taisei kiiro budou kyuukin );] (n) methicillin-resistant staphylococcus aureus; MRSA [Add to Longdo]
球菌	[きゅうきん, kyuukin] (n, adj-no) coccus; (P) [Add to Longdo]
双球菌	[そうきゅうきん, soukyuukin] (n) diplococcus [Add to Longdo]
葡萄状球菌	[ぶどうじょうきゅうきん, budoujoukyuukin] (n) staphylococcus [Add to Longdo]
溶血性連鎖球菌	[ようけつせいれんさきゅうきん, youketsuseirensakyuukin] (n) hemolytic streptococcus [Add to Longdo]
溶連菌	[ようれんきん, yourenkin] (n) (abbr) Streptococcus pyogens [Add to Longdo]
淋菌	[りんきん, rinkin] (n) gonococcus [Add to Longdo]
連鎖球菌;レンサ球菌	[れんさきゅうきん(連鎖球菌);レンサきゅうきん(レンサ球菌), rensakyuukin ( rensa kyuukin ); rensa kyuukin ( rensa kyuukin )] (n, adj-no) streptococcus [Add to Longdo]
連鎖状球菌	[れんさじょうきゅうきん, rensajoukyuukin] (n) streptococcus [Add to Longdo]
臙脂虫	[えんじむし;エンジムシ, enjimushi ; enjimushi] (n) (uk) cochineal insect (Dactylopius coccus) [Add to Longdo]

Time: 0.04 seconds, cache age: 0.412 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/