| cognizant | (adj) ที่ตระหนักรู้, Syn. aware, conscious |
| incognizant | (adj) ซึ่งไม่ทราบ (คำทางการ), See also: ซึ่งไม่รู้ตัว, ซึ่งไม่ตระหนักถึง, Syn. unaware, Ant. aware, cognizant |
| cognizant | (คอก'นิเซินทฺ) adj. ซึ่งมีพิจารณญาณ, ซึ่งรู้ถึง, ซึ่งรับรู้, ตะหนักถึง, Syn. cognisant |
| incognizant | (อินคอก' นิเซนทฺ) adj. ไม่รู้ถึง, ไม่รู้ตัว, มิได้คาดไว้., See also: incognizance n. |
| cognizant | (adj) ซึ่งรับรู้, ซึ่งรู้ถึง |
| รู้ทันเหตุการณ์ | (v) be aware of the facts, See also: be cognizant of the facts, Example: เพราะคุณปู่รู้ทันเหตุการณ์ เราจึงรอดมาได้ |
| รู้ทันเหตุการณ์ | (v) be aware of the facts, See also: be cognizant of the facts, Example: เพราะคุณปู่รู้ทันเหตุการณ์ เราจึงรอดมาได้ |
| cognizant |
| cognizant |
| aware | (adj) (sometimes followed by `of') having or showing knowledge or understanding or realization or perception, Syn. cognizant, cognisant, Ant. unaware |
| unaware | (adj) (often followed by `of') not aware, Syn. incognizant, Ant. aware |
| Cognizant | a. [ See Cognizance, and cf. Connusant. ] Having cognizance or knowledge. ( |
| Incognizant | a. Not cognizant; failing to apprehended or notice. [ 1913 Webster ] Of the several operations themselves, as acts of volition, we are wholly incognizant. Sir W. Hamilton. [ 1913 Webster ] |
| Miscognizant | a. (Law) Not cognizant; ignorant; not knowing. [ 1913 Webster ] |
| unterrichtet | cognizant [Add to Longdo] |
