| recondite | (adj) ลึกลับ, See also: ซึ่งเข้าใจยาก, Syn. abstruse, complex, deep, difficult, Ant. understandable |
| reconditeness | (n) ความลึกลับ |
| recondite | (เรค'เคินไดทฺ', รีคอน'ไดทฺ) adj. ลึกซึ้งมาก, ลึกลับมาก, ซอกแซก, รู้จักกันน้อย, คลุมเครือ, See also: reconditeness n., Syn. deep, occult, secret |
| recondite | (adj) ลึกลับ, ลึกซึ้ง, เคลือบคลุม, คลุมเครือ |
| ลึก | (adv) deeply, See also: profoundly, reconditely, Syn. ลึกซึ้ง, ลุ่มลึก, Ant. ตื้น, Example: เมื่อคิดไปให้ลึกแล้วจะพบว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย, Thai Definition: หยั่งรู้ได้ยาก |
| ลึกซึ้ง | (adv) profoundly, See also: deeply, reconditely, Example: เราคงไม่ต้องพิจารณาอะไรกันให้ลึกซึ้งนัก, Thai Definition: ลึกยิ่งนัก, ยากที่จะหยั่งถึง |
| ลึกซึ้ง | (adj) profound, See also: deep, abstruse, recondite, wise, Example: ความเข้าใจภาษาของมนุษย์ก็เป็นสิ่งที่ลึกซึ้งเกินกว่าคอมพิวเตอร์ในยุคสมัยปัจจุบันจะทำได้, Thai Definition: ลึกยิ่งนัก, ยากที่จะหยั่งถึง |
| กินลึก | (adj) profound, See also: fathom, unfathomable, recondite, Example: การคบกับคนกินลึกต้องระวังตัวให้มาก, Thai Definition: ที่มีเล่ห์เหลี่ยมลึกซึ้ง |
| ลึก | [leuk] (adv) EN: deeply ; profoundly ; reconditely FR: profondément |
| ลึกซึ้ง | [leukseung] (adj) EN: profound ; deep ; penetrating ; abstruse ; recondite ; wise FR: approfondi ; profond ; impressionnant |
| ลึกซึ้ง | [leukseung] (adv) EN: profoundly ; deeply ; reconditely |
| recondite |
| recondite |
| reconditeness | (n) wisdom that is recondite and abstruse and profound, Syn. profoundness, profundity, abstruseness, abstrusity |
| abstruse | (adj) difficult to penetrate; incomprehensible to one of ordinary understanding or knowledge, Syn. deep, recondite |
| obscureness | (n) the quality of being unclear or abstruse and hard to understand, Syn. reconditeness, obscurity, abstruseness, Ant. clarity |
| Condite | a. [ L. conditus, p. p. of condire to preserve, pickle, season. See Recondite. ] Preserved; pickled. [ Obs. ] Burton. [ 1913 Webster ] |
| Condite | v. t. To pickle; to preserve; |
| Incondite | a. [ L. inconditus; pref. in- not + conditus, p. p. of condere to put or join together. See Condition. ] Badly put together; inartificial; rude; unpolished; irregular. “Carol incondite rhymes.” J. Philips. [ 1913 Webster ] |
| Recondite | a. [ L. reconditus, p. p. of recondere to put up again, to lay up, to conceal; pref. re- re- + condere to bring or lay together. See Abscond. ] |
| Semirecondite | a. (Zool.) Half hidden or half covered; said of the head of an insect when half covered by the shield of the thorax. [ 1913 Webster ] |
| 深奥 | [深 奥 / 深 奧] profound; abstruse; recondite; profoundly #25,904 [Add to Longdo] |
| dunkel | recondite [Add to Longdo] |
| dunkeln { adv } | reconditely [Add to Longdo] |
