| ขี้กลัว | (v) be cowardly, See also: be chicken-hearted, be timid, be spineless, be yellow, be craven, be fearful, be scared, Syn. กลัว, ไม่กล้า, ขี้ขลาด, ตาขาว, ขี้ขลาดตาขาว, Ant. กล้า, Example: เขาขี้กลัวออกจะตายไป คงไม่กล้าอยู่บ้านคนเดียว, Thai Definition: ไม่กล้าทำหรือหวาดระแวงต่อสิ่งรอบข้าง |
| ขี้ขลาด | (adj) timid, See also: timorous, chicken-hearted, fearful, afraid, scared, coward, craven, Syn. กลัว, ขี้กลัว, ขลาด, ไม่กล้า, ตาขาว, ขี้ขลาดตาขาว, Ant. กล้า, Example: สมรเป็นคนที่ขี้ขลาดมาก เธอไม่กล้าแม้แต่จะเดินทางไปไหนมาไหนตามลำพัง, Thai Definition: ไม่กล้าทำหรือหวาดระแวงต่อสิ่งรอบข้าง |
| คนขี้ขลาด | (n) coward, See also: craven, poltroon, Syn. คนขี้กลัว, คนขลาด, คนตาขาว, Ant. คนกล้าหาญ, Example: ข้าไม่มีวันไปคบกับคนขี้ขลาดอย่างพวกมันหรอก, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้ที่มักกลัว ไม่กล้าทำสิ่งต่างๆ |
| ตะโกรง | (adv) cravenly, See also: exert very effort to acquire, to desire exceedingly, Syn. ทะเยอทะยาน, อยาก, ตะกลาม |
| ตาขาว | (adj) cowardly, See also: chicken, craven, faint-hearted, timid, fearful, spineless, yellow, Syn. ขี้ขลาด, ขลาด, Example: เขาเป็นคนตาขาวเกินกว่าจะอยู่บ้านคนเดียวได้, Thai Definition: ที่แสดงอาการขลาดกลัว |
| ตาขาว | (adj) chicken-hearted, See also: cowardly, craven, pusillanimous, faint-hearted, timid, Syn. ขี้ขลาด, ขลาด, Ant. เก่งกล้า, แกร่งกล้า, กล้าหาญ, Example: เขาเป็นคนตาขาวเกินกว่าจะอยู่บ้านคนเดียวได้, Thai Definition: ที่แสดงอาการขลาดกลัว |
| ตาขาว | (adj) cowardly, See also: chicken, craven, faint-hearted, timid, fearful, spineless, yellow, Syn. ขี้ขลาด, ขลาด, Example: เขาเป็นคนตาขาวเกินกว่าจะอยู่บ้านคนเดียวได้, Thai Definition: ที่แสดงอาการขลาดกลัว |
| แหย | (v) be cowardly, See also: shrink, be spineless, be pusillanimous, be craven, be timid, Syn. ขลาด, Example: เขาไม่แหยแต่เขาไม่อยากจะยุ่งกับนักเลง, Thai Definition: อาการที่ไม่สู้ใคร, ทำเก่งแต่กลับยอมแพ้ง่ายๆ |
| ความขี้ขลาด | (n) cowardice, See also: cravenness, timorousness, timidity, uncourteousness, timorousness, Syn. ความขลาด, ความไม่กล้า, Ant. ความองอาจ, ความกล้าหาญ |
| Craven | a. [ OE. cravant, cravaunde, OF. cravant&unr_; struck down, p. p. of cravanter, crevanter, to break, crush, strike down, fr. an assumed LL. crepantare, fr. L. crepans, p. pr. of crepare to break, crack, rattle. Cf. Crevice, Crepitate. ] Cowardly; fainthearted; spiritless. “His craven heart.” Shak. [ 1913 Webster ] The poor craven bridegroom said never a word. Sir. W. Scott. [ 1913 Webster ] In craven fear of the sarcasm of Dorset. Macaulay. [ 1913 Webster ] |
| Craven | n. [ Formerly written also cravant and cravent. ] A recreant; a coward; a weak-hearted, spiritless fellow. See Recreant, n. [ 1913 Webster ] King Henry. Is it fit this soldier keep his oath?
Fluellen. He is a craven and a villain else. Shak. Syn. -- Coward; poltroon; dastard. [ 1913 Webster ] |
| Craven | v. t. [ imp. & p. p. Cravened p. pr. & vb. n. Cravening. ] To make recreant, weak, spiritless, or cowardly. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] There is a prohibition so divine,
That cravens my weak hand. Shak. [ 1913 Webster ] |
