encephalon | (n) สมองของสัตว์ที่มีกระดูกสันหลัง |
encephalon | n. สมอง -pl. encephala |
prosencephalon; forebrain | สมองส่วนหน้า [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
parencephalon; cerebella (พหู.); cerebellum (เอก.); opisthencephalon | สมองน้อย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
rhombencephalon; hindbrain | สมองส่วนท้าย, สมองส่วนหลัง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
oligoencephalon; micrencephalon | สมองเล็กเกิน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
opisthencephalon; cerebella (พหู.); cerebellum (เอก.); parencephalon | สมองน้อย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
mesencephalon; midbrain | สมองส่วนกลาง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
megalencephalon | สมองโตเกิน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
micrencephalon; oligoencephalon | สมองเล็กเกิน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
midbrain; mesencephalon | สมองส่วนกลาง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
cerebellum (เอก.); cerebella (พหู.); opisthencephalon; parencephalon | สมองน้อย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
cerebella (พหู.); cerebellum (เอก.); opisthencephalon; parencephalon | สมองน้อย [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
forebrain; prosencephalon | สมองส่วนหน้า [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
hindbrain; rhombencephalon | สมองส่วนท้าย, สมองส่วนหลัง [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Diencephalon | ไดเอ็นเซฟาลอน, ไดเอนเซฟาลอน, สมอง, ส่วนที่ต่อจากสมองใหญ่, ไดเอนเซฟาลอน, ก้านสมอง [การแพทย์] |
Diencephalon Hypophyseal | ไดเอนเซฟฟาลอนไฮโปฟายเชียล [การแพทย์] |
Mesencephalon | มีเซนเซฟาลอน, สมอง; สมองส่วนกลาง; มีเซ็นเซฟาลอน; สมองมีเซนเซฟาลอน [การแพทย์] |
He took a severe blow. Possible trauma to the telencephalon. | Er hat eine schwere Kopfverletzung, Trauma des Telencephalons. First Contact (1991) |
diencephalon | (n) the posterior division of the forebrain; connects the cerebral hemispheres with the mesencephalon, Syn. thalmencephalon, interbrain, betweenbrain |
metencephalon | (n) the part of the hindbrain that develops into the pons and the cerebellum |
myelencephalon | (n) the posterior part of the hindbrain in developing vertebrates; forms the medulla oblongata in adults |
neencephalon | (n) the part of the brain having the most recent phylogenetic origin; the cerebral cortex and related parts, Syn. neoencephalon |
paleencephalon | (n) the more primitive parts of the brain phylogenetically; most structures other than the cerebral cortex, Syn. palaeencephalon, paleoencephalon |
rhinencephalon | (n) a center in the cerebral hemispheres that governs the sense of smell in lower animals; in humans it seems to mediate complex emotional behavior, Syn. olfactory brain |
telencephalon | (n) the anterior division of the forebrain; the cerebrum and related parts of the hypothalamus |
brain | (n) that part of the central nervous system that includes all the higher nervous centers; enclosed within the skull; continuous with the spinal cord, Syn. encephalon |
forebrain | (n) the anterior portion of the brain; the part of the brain that develops from the anterior part of the neural tube, Syn. prosencephalon |
hindbrain | (n) the posterior portion of the brain including cerebellum and brainstem, Syn. rhombencephalon |
midbrain | (n) the middle portion of the brain, Syn. mesencephalon |
Diencephalon | ‖n. [ NL. See Dia-, and Encephalon. ] (Anat.) The interbrain or thalamencephalon; -- sometimes abbreviated to dien. See Thalamencephalon. [ 1913 Webster ] |
encephalon | n.; |
Epencephalon | ‖n. [ NL., fr. Gr. |
Mesencephalon | ‖n. [ NL. See Meso- and Encephalon. ] (Anat.) The middle segment of the brain; the midbrain. Sometimes abbreviated to |
Metencephalon | n. [ Met- + encephalon. ] (Anat.) The posterior part of the brain, including the medulla; the afterbrain. Sometimes abbreviated to meten. [ 1913 Webster ] |
Myelencephalon | ‖n. [ NL., from Gr. |
neencephalon | (Anat.) The most recently evolved part of the |
paleencephalon | n. The more primitive parts of the brain phylogenetically; it includes most structures other than the cerebral cortex. |
Postencephalon | n. (Anat.) The metencephalon. [ 1913 Webster ] |
Prosencephalon | n. [ NL., fr. Gr. &unr_; toward, near to + E. encephalon. ] |
Rhinencephalon | ‖n.; ☞ The term is sometimes used for one of the olfactory lobes, the plural being used for the two taken together. [ 1913 Webster ] |
telencephalon | n. |
Thalamencephalon | ‖n. [ NL. See Thalamus, and Encephalon. ] (Anat.) The segment of the brain next in front of the midbrain, including the thalami, pineal gland, and pituitary body; the diencephalon; the interbrain. [ 1913 Webster ] |
间脑 | [间 脑 / 間 腦] diencephalon #99,963 [Add to Longdo] |
間脳 | [かんのう, kannou] (n, adj-no) the interbrain; the diencephalon [Add to Longdo] |
後脳 | [こうのう, kounou] (n) rhombencephalon; hindbrain [Add to Longdo] |
視覚系 | [しかくけい, shikakukei] (n) visual system; ophthalmencephalon [Add to Longdo] |
終脳 | [しゅうのう, shuunou] (n) telencephalon [Add to Longdo] |
髄脳 | [ずいのう, zuinou] (n) myelencephalon [Add to Longdo] |
前脳 | [ぜんのう, zennou] (n, adj-no) forebrain; prosencephalon [Add to Longdo] |
端脳 | [たんのう, tannou] (n) (See 終脳) telencephalon [Add to Longdo] |
中脳 | [ちゅうのう, chuunou] (n) midbrain; mesencephalon [Add to Longdo] |
菱脳 | [りょうのう, ryounou] (n, adj-no) (See 後脳) rhombencephalon; hindbrain [Add to Longdo] |
嗅脳 | [きゅうのう, kyuunou] (n) rhinencephalon [Add to Longdo] |