epileptic | adj., n. (คนที่) เกี่ยวกับอาการของโรคลมบ้าหมู |
epileptic | (adj) เป็นลมบ้าหมู, เป็นโรคลมชัก |
epileptic | (n) คนเป็นลมบ้าหมู |
epileptic | ๑. -โรคลมชัก, -โรคลมบ้าหมู๒. ผู้ป่วยโรคลมชัก, ผู้ป่วยโรคลมบ้าหมู [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
Status epilepticus | ภาวะชักแบบต่อเนื่อง [TU Subject Heading] |
Antiepileptic Properties | คุณสมบัติต้านอาการชัก [การแพทย์] |
Dementia, Epileptic | การเสื่อมของเชาว์ปัญญา [การแพทย์] |
Epileptic Fits, Repeated | อาการชักติดต่อกัน [การแพทย์] |
epileptic | |
epileptics |
epileptic | |
epileptics |
epileptic | (n) a person who has epilepsy |
epileptic | (adj) of or relating to or characteristic of epilepsy |
epileptic seizure | (n) convulsions accompanied by impaired consciousness |
status epilepticus | (n) a condition in which there are continuing attacks of epilepsy without intervals of consciousness; can lead to brain damage and death |
anticonvulsant | (n) a drug used to treat or prevent convulsions (as in epilepsy), Syn. antiepileptic, antiepileptic drug, anticonvulsant drug |
Antepileptic | a. [ Pref. anti- + epileptic. ] (Med.) Good against epilepsy. -- |
Antiepileptic | a. & n. (Med.) Same as Antepileptic. [ 1913 Webster ] |
Epileptic | a. [ L. epilepticus, Gr. &unr_; : cf. F. épileptique. ] Pertaining to, affected with, or of the nature of, epilepsy. [ 1913 Webster ] |
Epileptic | n. |
Epileptical | a. Epileptic. [ 1913 Webster ] |
Epileptiker { m } | Epileptiker { pl } | epileptic | epileptics [Add to Longdo] |
fallsüchtig { adv } | epileptically [Add to Longdo] |
抗てんかん薬;抗癲癇薬 | [こうてんかんやく, koutenkanyaku] (n) anticonvulsant; antiepileptic agent [Add to Longdo] |
癲癇 | [てんかん, tenkan] (n) (uk) epilepsy; epileptic fit [Add to Longdo] |
癲癇持ち | [てんかんもち, tenkanmochi] (n) (an) epileptic [Add to Longdo] |