| indigence | (n) ความยากจนข้นแค้นอย่างที่สุด, See also: ความแร้นแค้น, Syn. destitution, poverty, Ant. richness, weathiness |
| indigence | (n) ความยากจน, ความขัดสน |
| ความยากจนข้นแค้น | (n) poverty, See also: destitution, penury, indigence, Syn. ความยากจน, ความยากแค้น, ความแร้นแค้น, Ant. ความรวย, ความร่ำรวย, Example: เขาได้พบความยากจนข้นแค้นมามาก สมควรแล้วที่จะได้รับความสบายเสียที |
| ความจน | (n) poverty, See also: indigence, Syn. ความอัตคัด, ความขาดแคลน, Ant. ความร่ำรวย, Example: ความจนทำให้ความรักของชานนท์มีอุปสรรค |
| ความฝืดเคือง | (n) distress, See also: impecuniousness, poverty, indigence, inadequacy, Syn. ความลำบาก, ความอดอยาก, ความขัดสน, ความยากจนข้นแค้น, Ant. ความอุดม, ความสมบูรณ์, ความอุดมสมบูรณ์, Example: ประชาชนคนไทยจะทุกข์ระทมกับความฝืดเคืองอย่างนี้เป็นเวลายาวนานออกไปอีกระยะหนึ่ง |
| ความจน | [khwām jon] (n) EN: poverty ; indigence FR: pauvreté [ f ] ; indigence [ f ] |
| ความยากจน | [khwām yākjon] (n) EN: poverty ; beggary ; impoverishment FR: pauvreté [ f ] ; indigence [ f ] (vx) |
| ความยากจนข้นแค้น | [khwām yākjon khonkhaēn] (n) EN: poverty ; destitution ; penury ; indigence |
| indigence |
| indigence | (n) a state of extreme poverty or destitution, Syn. pauperism, pauperization, penury, need |
| Indigence | n. [ L. indigentia: cf. F. indigence. See Indigent. ] The condition of being indigent; lack of estate, or means of comfortable subsistence; penury; poverty; |
| Dürftigkeit { f }; Armut { f } | indigence [Add to Longdo] |
| 窮乏 | [きゅうぼう, kyuubou] (n, vs) poverty; destitution; privation; indigence; penury; (P) [Add to Longdo] |
