obtund | (อับทันดฺ) vt. ทำให้เฉื่อยชา, ผ่อนคลาย, บรรเทา, ทำให้ลดน้อยลง, Syn. blunt. dull, deaden |
obtundent | (อับทัน'เดินทฺ) adj. ซึ่งทำให้เฉื่อยชา, ซึ่งผ่อนคลาย, ซึ่งบรรเทาความเจ็บปวด, ซึ่งทำให้ลดน้อยลง n. ยาบรรเทาปวด, ยาผ่อนคลาย |
obtund | ทำให้ตื้อ [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
obtundent | ๑. -ทำให้มึนชา๒. ยาบรรเทาปวด [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
obtund | (v) reduce the edge or violence of |
Obtund | v. t. They . . . have filled all our law books with the obtunding story of their suits and trials. Milton. [ 1913 Webster ] |
Obtundent | n. [ L. obtundens, p. pr. of obtundere. ] (Med.) A substance which sheathes a part, or blunts irritation, usually some bland, oily, or mucilaginous matter; -- nearly the same as |
Obtunder | n. (Med.) That which obtunds or blunts; especially, that which blunts sensibility. [ 1913 Webster ] |