complanate | (คอม'พละเนท) adj. เรียบ, มีผิวเรียบ, See also: complanation n. ดูcomplanate |
applanate; tabular | แบน [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
compressed; complanate | แบนข้าง [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
complanate; compressed | แบนข้าง [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
explanate | แผ่แบน [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
tabular; applanate | แบน [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
planate | (adj) having been flattened, Syn. flattened |
Complanate | v. t. To make level. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
Complanate | a. [ L. complanatus, p. p. of complanare to make plane. See Plane, v. t. ] Flattened to a level surface. [ R. ] [ 1913 Webster ] |
Deplanate | a. [ L. deplanetus, p. p. of deplanare to make level. See Plane, v. t. ] (Bot.) Flattened; made level or even. [ 1913 Webster ] |
Explanate | a. [ L. explanatus, p. p. of explanare. See Explain. ] (Bot. & Zoöl.) Spreading or extending outwardly in a flat form. [ 1913 Webster ] |