33 ผลลัพธ์ สำหรับ *prerogative*
/เผรี่ย ร้า เกอะ ถิ ฝึ/     /P R IH0 R AA1 G AH0 T IH0 V/     /prɪrˈɑːgətɪv/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: prerogative, -prerogative-

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
prerogative(n) สิทธิพิเศษ, See also: อภิสิทธิ์, Syn. privilege, advantage

Hope Dictionary
prerogative(พรีรอก'กะทิฟว) n. สิทธิพิเศษ, อภิสิทธิ์, บุริมสิทธ adj. มีสิทธิดังกล่าว, Syn. privilege

Nontri Dictionary
prerogative(n) สิทธิพิเศษ, อภิสิทธิ์, บุริมสิทธิ์

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
prerogativeอำนาจพิเศษ, พระราชอำนาจ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔]
prerogativeอำนาจพิเศษ, พระราชอำนาจ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
prerogative of mercyพระราชอำนาจอภัยโทษ, อำนาจพิเศษที่จะลดโทษ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
royal prerogativeพระราชอำนาจ (ของพระมหากษัตริย์) [ ดู jura regalia) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
mercy, prerogative ofพระราชอำนาจอภัยโทษ, อำนาจพิเศษที่จะลดโทษ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

คลังศัพท์ไทย (สวทช.)
Prerogative, Royalพระราชอำนาจกษัตริย์ [TU Subject Heading]
prerogativesอำนาจพิเศษ อภิสิทธิ์ [การทูต]

NECTEC Lexitron-2 Dictionary (TH-EN)
อภิสิทธิ์(n) privilege, See also: prerogative, Syn. สิทธิพิเศษ, Example: ในการค้า ทุกคนควรมีสิทธิ์เท่ากัน ไม่ควรมีใครได้อภิสิทธิ์, Thai Definition: สิทธินอกเหนือขอบเขต, สิทธิเหนือกฎหรือระเบียบที่วางไว้, สิทธิที่ได้รับนอกเหนือไปจากกฎหรือระเบียบที่วางไว้, Notes: (บาลี/สันสกฤต)
สิทธิประโยชน์(n) privilege, See also: right, advantage, concession, prerogative, Example: ประธานได้พิจารณาการขอรับสิทธิประโยชน์ของโฮปเวลล์ในระยะถัดมา
เอกสิทธิ์(n) privilege, See also: prerogative, perquisite, perk, Syn. สิทธิพิเศษ, Example: ผู้เชี่ยวชาญที่ปฏิบัติภารกิจเพื่อสหประชาชาติจะได้รับเอกสิทธิ์ และความคุ้มกันเช่นที่จำเป็น, Thai Definition: สิทธิพิเศษที่ให้แก่บุคคลโดยเฉพาะ, Notes: (อังกฤษ)
สิทธิพิเศษ(n) privilege, See also: prerogative, perquisite, Example: ท่านที่สมัครเป็นสมาชิกของเราจะได้รับสิทธิพิเศษหลายประการ, Thai Definition: อำนาจหรือประโยชน์ที่เหนือไปจากปกติธรรมดา
อำนาจ(n) authority, See also: power, right, privilege, prerogative, Syn. สิทธิ, Example: หากผู้เป็นเจ้าของเครื่องไม่สามารถมาดำเนินการได้เอง เขาต้องมอบอำนาจให้ผู้อื่นมาทำแทน

Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
อนุโมทนาบัตร[anumōthanābat] (n) EN: donation receipt ; testimonial ; prerogative ; privilege
อภิสิทธิ์[aphisit] (n) EN: privilege ; prerogative  FR: privilège [ m ] ; prérogative [ f ]
เอกสิทธิ์[ēkkasit] (n) EN: privilege ; prerogative ; perquisite ; perk ; monopoly  FR: privilège [ m ] ; prérogative [ f ] ; avantage [ m ]
พระราชอำนาจ[phrarātcha-amnāt] (n, exp) EN: royal prerogative  FR: prérogative royale [ f ]
สิทธิพิเศษ[sitthi phisēt] (n, exp) EN: privilege ; special privilege ; prerogative ; perquisite ; franchise  FR: privilège [ m ] ; prérogative [ f ] ; droit particulier [ m ]
สิทธิประโยชน์[sitthi prayōt] (n, exp) EN: privilege ; right ; advantage ; concession ; prerogative  FR: privilège [ m ] ; prérogative [ f ] ; droit [ m ]

CMU Pronouncing Dictionary
prerogative
 /P R IH0 R AA1 G AH0 T IH0 V/
/เผรี่ย ร้า เกอะ ถิ ฝึ/
/prɪrˈɑːgətɪv/
prerogative
 /P ER1 AA1 G AH0 T IH0 V/
/เพ้อ (ร) ร้า เกอะ ถิ ฝึ/
/pˈɜːʴˈɑːgətɪv/
prerogatives
 /P R IH0 R AA1 G AH0 T IH0 V Z/
/เผรี่ย ร้า เกอะ ถิ ฝึ สึ/
/prɪrˈɑːgətɪvz/
prerogatives
 /P ER1 AA1 G AH0 T IH0 V Z/
/เพ้อ (ร) ร้า เกอะ ถิ ฝึ สึ/
/pˈɜːʴˈɑːgətɪvz/

Oxford Advanced Learners Dictionary
prerogative
 (n) /p r i1 r o1 g @ t i v/ /เพรี้ย เราะ เกอะ ถิ ฝึ/ /prˈɪrˈɒgətɪv/
prerogatives
 (n) /p r i1 r o1 g @ t i v z/ /เพรี้ย เราะ เกอะ ถิ ฝึ สึ/ /prˈɪrˈɒgətɪvz/

WordNet (3.0)
prerogative(n) a right reserved exclusively by a particular person or group (especially a hereditary or official right), Syn. privilege, perquisite, exclusive right

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Prerogative

n. [ F. prérogative, from L. praerogativa precedence in voting, preference, privilege, fr. praerogativus that is asked before others for his opinion, that votes before or first, fr. praerogare to ask before another; prae before + rogare to ask. See Rogation. ] [ 1913 Webster ]

1. An exclusive or peculiar privilege; prior and indefeasible right; fundamental and essential possession; -- used generally of an official and hereditary right which may be asserted without question, and for the exercise of which there is no responsibility or accountability as to the fact and the manner of its exercise. [ 1913 Webster ]

The two faculties that are the prerogative of man -- the powers of abstraction and imagination. I. Taylor. [ 1913 Webster ]

An unconstitutional exercise of his prerogative. Macaulay. [ 1913 Webster ]

2. Precedence; preëminence; first rank. [ Obs. ] [ 1913 Webster ]

Then give me leave to have prerogative. Shak. [ 1913 Webster ]

☞ The term came into general use in the conflicts between the Crown and Parliaments of Great Britain, especially in the time of the Stuarts. [ 1913 Webster ]


Prerogative Court (Eng. Law), a court which formerly had authority in the matter of wills and administrations, where the deceased left bona notabilia, or effects of the value of five pounds, in two or more different dioceses. Blackstone. --
Prerogative office, the office in which wills proved in the Prerogative Court were registered.
[ 1913 Webster ]

Syn. -- Privilege; right. See Privilege. [ 1913 Webster ]

Prerogatived

a. Endowed with a prerogative, or exclusive privilege. [ R. ] Shak. [ 1913 Webster ]

Prerogatively

adv. By prerogative. [ 1913 Webster ]


CC-CEDICT CN-EN Dictionary
特权[tè quán, ㄊㄜˋ ㄑㄩㄢˊ,   /  ] prerogative; privilege; privileged #10,886 [Add to Longdo]

DING DE-EN Dictionary
Vorrecht { n }prerogative [Add to Longdo]

Time: 0.032 seconds, cache age: 1.608 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/