15 ผลลัพธ์ สำหรับ *probationer*
/โผร่ว เบ๊ เฉอะ เหน่อ (ร)/     /P R OW0 B EY1 SH AH0 N ER0/     /prəʊbˈeɪʃənɜːʴ/
ฝึกออกเสียง
หรือค้นหา: probationer, -probationer-

NECTEC Lexitron Dictionary EN-TH
probationer(n) ผู้ทำภาคทัณฑ์

Hope Dictionary
probationer(โพรเบ'เชินเนอะ) n. ผู้ที่อยู่ในระหว่างการทดสอบ, ผู้ที่อยู่ในระหว่างการภาคทัณฑ์

ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
probationerผู้ถูกคุมความประพฤติ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]

CMU Pronouncing Dictionary
probationer
 /P R OW0 B EY1 SH AH0 N ER0/
/โผร่ว เบ๊ เฉอะ เหน่อ (ร)/
/prəʊbˈeɪʃənɜːʴ/
probationers
 /P R OW0 B EY1 SH AH0 N ER0 Z/
/โผร่ว เบ๊ เฉอะ เหน่อ (ร) สึ/
/prəʊbˈeɪʃənɜːʴz/

Oxford Advanced Learners Dictionary
probationer
 (n) /p r @1 b ei1 sh @ n @ r/ /เผรอะ เบ๊ เฉอะ เหนิ่ร/ /prəbˈeɪʃənər/
probationers
 (n) /p r @1 b ei1 sh @ n @ z/ /เผรอะ เบ๊ เฉอะ เหนอะ สึ/ /prəbˈeɪʃənəz/

WordNet (3.0)
probationer(n) a nurse in training who is undergoing a trial period, Syn. student nurse
probationer(n) someone released on probation or on parole, Syn. parolee

Collaborative International Dictionary (GCIDE)
Probationer

n. [ 1913 Webster ]

1. One who is undergoing probation; one who is on trial; a novice. [ 1913 Webster ]

While yet a young probationer,
And candidate of heaven. Dryden. [ 1913 Webster ]

2. A student in divinity, who, having received certificates of good morals and qualifications from his university, is admitted to several trials by a presbytery, and, on acquitting himself well, is licensed to preach. [ Scot. ] [ 1913 Webster ]

Probationership

n. The state of being a probationer; novitiate. Locke. [ 1913 Webster ]

Reprobationer

n. (Theol.) One who believes in reprobation. See Reprobation, 2. South. [ 1913 Webster ]


DING DE-EN Dictionary
Probekandidat { m }probationer [Add to Longdo]
probeweise Eingestellte { m, f }probationer [Add to Longdo]

EDICT JP-EN Dictionary
試補[しほ, shiho] (n) probationer [Add to Longdo]

Time: 0.0345 seconds, cache age: 12.543 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/