| กษัย, กษัย- | (กะไส, กะไสยะ-) น. การสิ้นไป, การหมดไป, การเสื่อมไป, การน้อยไป |
| กษัย, กษัย- | ชื่อโรคตามตำราแพทย์แผนโบราณว่า ทำให้ร่างกายทรุดโทรม มีอาการผอมแห้งตัวเหลืองเท้าเย็น, เขียนเป็น กระษัย ก็มี. |
| กษัยกล่อน | น. ชื่อโรคทางตำราแพทย์แผนโบราณว่า ทำให้ร่างกายผอมแห้ง ซึ่งเกิดจากโรคกล่อน, เขียนเป็น กระษัยกล่อน ก็มี. |
| กษัยน้ำ | น. กษัยเนื่องจากเลือด นํ้าเหลือง หรือเสมหะเป็นพิษ ถ้ารวมทั้ง ๓ ประการ เรียกว่า กษัยเลือด. |
| กษัยเลือด | น. กษัยเนื่องจากเลือด นํ้าเหลือง และเสมหะเป็นพิษ. |
| กษัย | [kasai] (n) EN: end ; finality ; finish ; cessation ; ending ; debility ; teremination ; deterioration |
| กษัย | [kasai] (n) EN: wasting disease |