| accent | (n. แอค' เซินทฺ, v. แอค' เซินทฺ, แอค' เซนทฺ') n. เสียงหนัก, เสียงเน้น, เครื่องหมายเสียงหนัก, การเน้นเสียงหนักตรงพยางค์หนึ่งพยางค์ใด, สำเนียงเปล่ง, ลักษณะจำพวก, ความเน้นหนัก. |
| accent mark | เครื่องหมายการเน้นเสียง |
| accentual | (แอคเซน' ชวล) adj. เกี่ยวกับการเน้นเสียงหนัก, ซึ่งเป็นจังหวะ. -accentuality n. |
| secondary | (เซค'เคินเดอริ) adj. ที่สอง, ลำดับสอง, ทุติยะ, อันดับรอง, รอง, สำรอง, ทีหลัง, ต่อเนื่อง, สังกัด, ได้มาจาก, ไม่สำคัญ, ส่งเสริม, ส่วนเสริม, เกี่ยวกับโรงเรียนมัธยม, เกี่ยวกับคาร์บอนอะตอมที่รวมตัวกับอีกสองคาร์บอนอะตอม, เป็นอนุพันธุ์, เกี่ยวกับอดีต, เกี่ยวกับการเน้นเสียงที่สอง |
| tone | (โทน) n. เสียงสูงต่ำ, คุณภาพของเสียง, น้ำเสียง, เสียงร้อง, การเน้นเสียงที่พยางค์หนึ่งของคำ, ระบบสี, สีที่ให้, การให้สี, การปรับสี, อิทธิพลของสี, ความตึงตัวของอวัยวะหรือเนื้อเยื่อของร่างกาย. vt., vi. ทำเสียงเฉพาะ, ปรับเสียง, ปรับสี, ฟื้นฟูสภาพกายหรือจิต -Phr. tone dow |