| คำผัน | (n) conjugation, Example: กฎการแปลงจะอธิบายการแปลงจากคำผันเป็นลำดับจนได้ประโยค, Thai Definition: คำที่เกิดจากการเปลียนแปลงรูปแบบเดิมกลายเป็นรูปแบบใหม่ |
| conjugate | (คอน'จะเกท) { conjugated, conjugating, conjugates } vt., vi. รวม, เชื่อมผนึก, ผัน (กริยา) vi. ร่วม, แต่งงาน, ประสานกัน. adj. ซึ่งร่วมกัน, เป็นคู่, ซึ่งมีใบเล็กเพียงคู่เดียว n. คำผัน (กริยา), See also: conjugable adj. conjugative adj. conjugator n. คำ |
| conjugation | (คอนจะเก'เชิน) n. การรวมกัน, การเชื่อมผนึก, คำผันของกิริยา, Syn. union, meeting, Ant. division |