3 Results for ดิ้น ๑
หรือค้นหา: -ดิ้น ๑-, *ดิ้น ๑*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
ดิ้น ๑ก. อาการที่สะบัดหรือฟาดตัวไปมาอย่างแรง เช่น ดิ้นให้หลุด นอนดิ้น ชักดิ้นชักงอ, สั่นไหวกระดุกกระดิก เช่น หางจิ้งจกขาดยังดิ้นได้, ไม่ตายตัว เช่น คำพูดดิ้นได้
ดิ้น ๑โดยปริยายหมายความว่า แก้ข้อหา, ปลดเปลื้องข้อหา, ในคำว่า ดิ้นไม่หลุด
ดิ้น ๑เต้นรำตามจังหวะดนตรีที่ร้อนแรง เช่น วัยรุ่นชวนกันไปดิ้นที่ผับเปิดใหม่.

Time: 0.0297 seconds, cache age: 11.88 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/