fracture | (แฟรค'เชอะ) n. การแยก, การแตกร้าว, รอยแตกร้าว, กระดูกหัก, หน้าหัก, ด้านหัก. vt. แตกร้าว, ตก, ร้าว, ทำให้แตก, ทำให้ร้าว. -fracturable adj., See also: fractural adj., Syn. rift, crack, break, split |
fracture | (vt) ทำหัก, ทำให้แตก, ทำให้ร้าว |
rift | (vt) ทำให้ร้าว, ทำให้แตก, ทำให้เป็นช่อง |