บังอาจ | ก. กล้าแสดงกล้าทำด้วยทะนงใจหรือฮึกเหิม โดยไม่ยำเกรงหรือไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง, กล้าละเมิดกฎหมาย. |
หาญ | บังอาจ เช่น หาญสู้, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น กล้าหาญ หักหาญ เหี้ยมหาญ ฮึกหาญ. |
บังอาจ | [bang-āt] (v) EN: dare ; take the liberty ; be assertive ; be audacious enough ; venture FR: oser ; se permettre de ; prendre la liberté de ; se risquer à |
dare | (adj) กล้าหาญ, ใจกล้า, อาจหาญ, บังอาจ |
daring | (adj) กล้าหาญ, ใจกล้า, อาจหาญ, บังอาจ |
daring | (n) ความกล้าหาญ, ความใจกล้า, ความอาจหาญ, ความบังอาจ |
effrontery | (n) ความทะลึ่ง, ความหน้าด้าน, ความไร้ยางอาย, ความบังอาจ |